Orðið á götunni er að blindur metnaður Katrínar Jakobsdóttur valdi því að hún hefur gælt við hugmyndina um að hlaupa undan ábyrgð sinni sem formaður Vinstri grænna sem berjast nú við mikið fylgistap og þann möguleika að þurrkast út af Alþingi. Hana langar mikið í forsetaembættið en hún veit eins og allir að skipstjóri er ávallt sá síðasti sem yfirgefur sökkvandi skip.
Hlaupi Katrín frá formennsku í Vinstri grænum skilur hún félaga sína í flokknum eftir í sárum því enginn er í sjónmáli sem gæti tekið við forystu í flokknum og snúið fylgishruninu við. Vart gætu það talist meðmæli með forsetaframbjóðanda að hafa látið taumlausa eiginhagsmuni ráða för og skilja flokk sinn eftir veglausan í ólgusjó fylgistaps og niðurlægingar. Þrátt fyrir allt er Katrín eina manneskjan innan Vinstri grænna sem gæti hjálpað flokknum til að bæta hag sinn nægilega til að haldast áfram inni á Alþingi eftir þingkosningarnar sem nálgast óðfluga.
Hverjir gætu tekið við forystu í Vinstri grænum ef Katrín gæfist upp og forðaði sér úr sökkvandi fleyi? Varaformaðurinn er Guðmundur Ingi Guðbrandsson sem tæki að óbreyttu við. Hann er næsta litlaus stjórnmálamaður og yrði vafalaust í miklu uppáhaldi hjá andstæðingum flokksins. Svandís Svavarsdóttir hefur reynsluna og keppnisskapið – en hún er í veikindaleyfi og óvíst um stöðu hennar.
Orðið á götunni er að innan Vinstri grænna sé rætt um það, renni Katrín af hólmi, að Steingrímur J. Sigfússon, sem verður sjötugur á næsta ári, verði kallaður til að taka sæti í ríkisstjórn í stað hennar Hann sat í 38 ár á þingi og óhætt er að segja að þjóðin hafi orðið hvíldinni fegin þegar hann lét af þingmennsku. Steingrímur er heilsuhraustur og óútreiknanlegur að mati þeirra sem til þekkja.
Hins vegar þarf ekki að búast við því að samstarfsflokkarnir í ríkisstjórn tækju því fagnandi að Steingrímur J. Sigfússon gengi aftur í stjórnmálum hér á landi. Væntanlega yrðu þá dagar ríkisstjórnarinnar fljótt taldir.
Hvernig sem á það er litið er ljóst að hugmyndir um að Katrín Jakobsdóttir fari í forsetaframboð nú í vor eru óraunhæfar og raunar galnar í ljósi þess að gera verður þær kröfur til forystumanna í ríkisstjórn að þeir sýni festu og alvöru forystu en hlaupi ekki undan merkjum þegar á móti blæs. Reyni Katrín fyrir sér í forsetaframboði afhjúpar hún hömlulausan metnað sinn og eiginhagsmunapot á kostnað þess hlutverks sem hún var valin til – reyndar gegn vilja fjölmargra eins og fylgi Vinstri grænna sýnir nú.
Orðið á götunni er að andstæðingar Vinstri grænna í öðrum flokkum eigi þá ósk heitasta að Katrín Jakobsdóttir láti blinda metnaðinn ráða, reyni fyrir sér í forsetakosningum og komi flokki sínum á vonarvöl. Fari hún fram á hún ekki afturkvæmt í stjórnmálin nái hún ekki kjöri á Bessastaði. Þá mun tilrauninni um Vinstri græna ljúka endanlega, andstæðingunum til mikillar gleði.
