Snýr gagnrýnin að aðkomu Heiðu Bjargar að gerð kjarasamninga og þá einkum þeim lið er snýr að gjaldfrjálsum máltíðum í grunnskólum landsins.
Í grein sinni segjast oddvitarnir fagna gerð langtíma kjarasamninga og ekki sé annað hægt en að styðja markmið um minni verðbólgu, lægri vexti og aukinn stöðugleika.
Benda þeir á að eftir gerð kjarasamnings hafi umfjöllun fjölmiðla að mestu snúist um gjaldfrjálsar skólamáltíðir sem komu óvænt í fang aðþrengdra sveitarfélaga. Meginkrafan á sveitarfélög hafi snúið að hóflegum gjaldskrárhækkunum sem öll sveitarfélög hugðust bregðast við.
„Það má ræða hugmyndina um gjaldfrjálsar skólamáltíðir og hvernig eigi að fjármagna þær. Samband íslenskra sveitarfélaga er vettvangur til þess. Fyrir rétt rúmum tveimur vikum, eða 26. febrúar, kynnti formaður Sambandsins fyrst hugmyndir um gjaldfrjálsar skólamáltíðir á fundi tæplega 50 sveitarstjóra, bæjarstjóra og borgarstjóra. Kom það flestum á fundinum í opna skjöldu að sveitarfélögin væru skyndilega orðin lykilbreyta í kjaraviðræðum á almennum vinnumarkaði og með þessum hætti,“ segir í greininni.
Tekið er fram að afstaða fulltrúa sveitarfélaga á þeim fundi hafi verið mjög skýr; andstaðan var nánast einróma og einskorðaðist ekki bara við Sjálfstæðisflokkinn.
„Enda lá fyrir að hér væri ráðskast með sjálfsákvörðunarrétt sveitarfélaga er snýr að mikilvægri þjónustu, eins og skólamáltíðum.“
Í greininni kemur fram að brún sveitarstjórnarmanna hafi þyngst enn þegar í ljós kom að viðræður formannsins við ríkisvaldið hófust í upphafi árs og var framhaldið í lok janúar eða mánuði áður en sveitarstjórnarfólki var kynnt þessi hugmynd.
„Þann 1. mars, var annar fundur með borgarstjóra, bæjarstjórum og sveitarstjórum og enn var mikil mótstaða meðal flestra sem tóku til máls. Stjórn sambandsins fundaði í kjölfarið og samþykkti bókun þar sem fram kom að stjórn sambandsins óski eftir því að ríkisvaldið leiti annarra leiða við að útfæra markmið um gjaldfrjálsar skólamáltíðir en beint í gegnum gjaldskrár sveitarfélaga.
„Því var treyst að formaður myndi starfa samkvæmt eindregnum vilja sveitastjórna og bókun stjórnar og myndi upplýsa aðila vinnumarkaðarins og forsætisráðherra um afstöðuna með skýrum hætti. Ljóst er að svo var ekki.“
Í greininni segja oddvitarnir að formaður hafi síðan látið hafa eftir sér í fjölmiðlum að full sátt væri um þessa framkvæmd. Það sé hins vegar rangt.
„Í dag hittast sveitarstjórnarfulltrúar af öllu landinu á ársþingi Sambandsins og þar er afar mikilvægt að formaðurinn skýri aðkomu sína að kjarasamningsgerð á almennum markaði.“
Undir greinina skrifa eftirfarandi oddvitar:
Almar Guðmundsson, Garðabæ
Anton Kári Halldórsson,
Rangárþingi eystra
Ásdís Kristjánsdóttir, Kópavogi
Ásgeir Sveinsson, Mosfellsbæ
Berglind Harpa Svavarsdóttir, Múlaþingi
Björn Haraldur Hilmarsson, Snæfellsbæ
Björn Guðmundur Sæbjörnsson, Vogum
Bragi Bjarnason, Árborg
Einar Jón Pálsson, Suðurnesjabæ
Eyþór Harðarson, Vestmannaeyjum
Friðrik Sigurbjörnsson, Hveragerði
Gauti Árnason, Höfn í Hornafirði
Gísli Sigurðsson, Skagafirði
Gestur Þór Kristjánsson, Ölfusi
Guðmundur Haukur Jakobsson, Húnabyggð
Hafrún Olgeirsdóttir, Norðurþingi
Heimir Örn Árnason, Akureyri
Hildur Björnsdóttir, Reykjavík
Ingvar Pétur Guðbjörnsson, Rangárþingi ytra
Jóhann Birkir Helgason, Ísafjarðarbæ
Jón Bjarnason, Hrunamannahreppi
Margrét Ólöf A Sanders, Reykjanesbæ
Ragnar Sigurðsson, Fjarðabyggð
Rósa Guðbjartsdóttir, Hafnarfirði
Sveinn Hreiðar Jensson, Skaftárhreppi
Þór Sigurgeirsson, Seltjarnarnesi