„Þjóðkirkj­an ætti nú að ganga á und­an með góðu for­dæmi og leiðrétta mis­gjörðir sín­ar, biðjast af­sök­un­ar, skila embætt­um sem að ósekju hafa verið af rétt­kjörn­um prest­um tek­in og skamm­ast sín í ofanálag.“

Þetta segir Skírnir Garðarsson prestur í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Skírnir steig fram á sama vettvangi fyrir rúmri viku síðan þar sem hann skrifaði um þjóðkirkjuna og umdeildar ákvarðanir efstu ráðamanna þar. Sneru skrifin að óþægindum og þjáningum sem prestar og fjölskyldur þeirra hafa orðið fyrir vegna meintra gerræðislegra ákvarðana biskupanna.

Sjá einnig: Alvarlegt mál sem krefst skoðunar, segir Skírnir: Slá­andi dæmi um órétt­læti, mis­mun­un og kúg­un

Núllaðir út

Í grein sinni í dag nefnir hann nöfn meintra brotaþola en alls er um að ræða níu einstaklinga sem hafa stigið fram og lýst samskiptum sínum við Þjóðkirkjuna. Í þessum hópi eru til dæmis Gunnar Björnsson, Ólafur Jóhannsson, Úrsúla Árnadóttir og Kristinn J. Sigurþórsson svo nokkrir séu nefndir.

„Þarna hafa bisk­up­arn­ir snúið baki við sam­tals 318 ára starfs­reynslu og þekk­ingu, nán­ast án þess að depla auga, þótt reynd­ar hafi tveim­ur eða þrem­ur prest­anna verið leyft að dútla eitt­hvað í sér­verk­efn­um á kaupi. All­ir hinir hafa bara verið núllaðir út úr þjón­ust­unni sem þeir voru vígðir til.“

Kastað út si-svona

Skírnir segir það vekja athygli að meðal þeirra níu presta sem um ræðir séu menn lærðastir sinnar stéttar á ýmsum sviðum, til dæmis sálgæslu, kirkjusögu og kirkjuréttar.

„Eng­ir au­kvis­ar með öðrum orðum. Fólk sem árum sam­an afl­ar sér prests­mennt­un­ar, starfar af heil­ind­um í söfnuðum sín­um, og á fjöl­skyld­ur og ætt­menni sem hjálpa til við upp­byggj­andi og heilla­drjúgt starf inn­an kirkj­unn­ar á það ekki skilið að vera kastað út si-svona, eins og í sum­um til­fell­um er staðreynd. Þó svo að í ein­hverj­um til­vik­um ein­hverj­um prest­anna hafi orðið eitt­hvað lít­ils hátt­ar á í mess­unni er það samt sem áður mjög mik­il­vægt að gæta meðal­hófs og sann­girni, og má segja að bisk­up­ar hafi brugðist því hlut­verki sínu.“

Skírnir segir að nú sé tími uppgjöra.

„Þolend­ur órétt­mætra ákv­arðana og mis­rétt­is stíga fram og stjórn­sýsl­an verður fyr­ir gagn­rýni úr ýms­um átt­um fyr­ir meint­ar mis­gjörðir sín­ar gagn­vart launþegum, starfs­fólki og al­menn­um borg­ur­um. Þjóðkirkj­an ætti nú að ganga á und­an með góðu for­dæmi og leiðrétta mis­gjörðir sín­ar, biðjast af­sök­un­ar, skila embætt­um sem að ósekju hafa verið af rétt­kjörn­um prest­um tek­in og skamm­ast sín í ofanálag.“