Þetta segir Hildur Björnsdóttir, oddviti Sjálfstæðisflokksins í borginni, í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Hildur er gagnrýnin á fjárhagsstöðu borgarinnar í grein sinni og líkir samstarfi meirihlutans við samstarf hjónanna Jóns og Gunnu sem eru alræmdar eyðsluklær.
„Um síðustu mánaðamót lentu þau í þó nokkrum vandræðum. Ráðstöfunartekjur þeirra hjóna dugðu ekki til að standa undir rekstri heimilisins. Með öðrum orðum, þau náðu ekki endum saman. Við eldhúsborðið ákváðu þau að draga saman seglin og koma fjárhag heimilisins í betra horf,“ segir Hildur og bætir við að næsta mánuðinn hafi þau hjónin ákveðið að ekki yrði neinn skyndibiti, sjónvarpsáskriftum yrði sagt upp og öllum útgjöldum stillt í hóf.
„Til að tryggja framgang aðhaldsins upplýstu þau fjölskyldu og vini um áformin. Nú skyldi sparað!“
Hildur segir að snemma í mánuðinum hafi borist þau óvæntu tíðindi að Gunna myndi hljóta rausnarlega kauphækkun.
„Svo rausnarlega að allar fyrri yfirlýsingar um aðhald og sparnað urðu að engu. Þau hjón keyptu ferð fyrir fjölskylduna til Tenerife, keyptu stærra sjónvarp og nýja leikjatölvu, pöntuðu skyndibita oftar en áður og bættu við sig fleiri áskriftum.“
Hildur segir að þessi mánaðamót muni endar ná saman hjá Jóni og Gunnu.
„Þau vita hins vegar að það er ekki vegna þess að digurbarkalegar yfirlýsingar þeirra um sparnað hafi náð fram að ganga. Þvert á móti eyddu þau meira fé í óþarfa en nokkru sinni fyrr. Eina ástæða þess að dæmið gengur upp, er óvæntur tekjuauki heimilisins.“
Hildur snýr sér svo aftur í raunheima og segir að fyrir rúmu ári hafi þau válegu tíðindi borist að halli af rekstri borgarinnar vegna ársins 2022 myndi nema 15,6 milljörðum króna. Í kjölfarið hafi birst digurbarkalegar yfirlýsingar frá oddvita Framsóknarflokksins um að fram undan væru einhverjar mestu hagræðingaraðgerðir frá hruni.
„Nú, ári síðar, virðist rekstrarhalli borgarsjóðs hafa dregist saman. Hann fer úr rúmum 15 milljörðum niður í tæpa fimm milljarða. Er það vegna yfirlýstra hagræðingaraðgerða, eða af öðrum ástæðum?“
Hildur segir að þegar betur er að gáð komi í ljós að yfirlýst aðhald meirihlutans hafi engum árangri skilað. Útgjöld hafi blásið út langt umfram verðlagsþróun og kjarasamningsbundnar launahækkanir. Þá hafi starfsfólki ekki fækkað þrátt fyrir boðaða fækkun stöðugilda.
„Eina ástæða þess að rekstrarhallinn dregst saman er gríðarlegur tekjuvöxtur borgarinnar. Í ár hafa skatttekjur, jöfnunarsjóðstekjur og arðgreiðslur til borgarinnar vaxið um tæplega 21 milljarð milli ára. Samhliða hefur launakostnaður og rekstrarkostnaður þyngst um sem nemur 11 milljörðum. Margumtalaður 10 milljarða viðsnúningur í rekstri borgarinnar skýrist því ekki af hagræðingu – hann er sóttur beint í vasa skattgreiðenda.“
Hildur segir að ólíkt Jóni og Gunnu fullyrði meirihluti borgarstjórnar að viðsnúningur í rekstri borgarinnar skýrist af hagræðingu og aðhaldi.
„Það er þó hverjum sæmilega talnaglöggum einstaklingi ljóst að borg sem eykur útgjöld í rekstri um 11 milljarða milli ára hefur ekki hagrætt. Viðsnúningurinn skýrist af óvæntum tekjuauka,“ segir hún og klykkir út með þessum orðum:
„Hjónaband Samfylkingar og Framsóknar er byggt á veikum undirstöðum. Hugmyndir hjónaefnanna um framtíð heimilisins eru svo eðlisólíkar að vart getur ráðahagurinn orðið farsæll og gæfuríkur. Sambandið á raunar ýmislegt sameiginlegt með hjónabandi Jóns og Gunnu. Í báðum tilfellum stýrast fjárhagslegar ákvarðanir sjaldan af skynsemi og áhugi á ábyrgri ráðstöfun fjármuna er takmarkaður – enda samanstanda bæði hjónabönd af alræmdum eyðsluklóm.“
