Kona um þrítugt veittist að tveimur ungum mönnum frá Grindavík á kaffihúsi á Selfossi og sakaði þá um forréttindi. Sagði hún að Grindvíkingar væru úti um allt að nýta sér fría hluti sem fyrirtæki væru að bjóða þeim.
Grindvíkingurinn Sigurður Óli Þórleifsson og fjölskylda hans dvelja nú á Selfossi eftir að vinafólk þeirra veitti þeim húsaskjól eftir rýmingu bæjarins. Það var tvítugur sonur Sigurðar sem lenti í þessari óskemmtilegu lífsreynslu á Kaffi Krús fyrir skemmstu.
Sonurinn var með félaga sínum frá Grindavík á staðnum en félaginn var með derhúfu á höfðinu merkta íþróttafélagi Grindavíkur, UMFG.
„Þeir sátu þarna tveir og voru að spjalla saman. Þá vindur sér upp að þeim kona um þrítugt og fer að áreita þá. Spyr hvort að þeir séu komnir þarna til að sníkja allt frítt eins og aðrir Grindvíkingar úti um allt, þeir fái allt frítt og allt upp í hendurnar,“ segir Sigurður. Hafi hún verið að vísa í að mörg fyrirtæki bjóði nú Grindvíkingum ýmsar vörur og þjónustu frítt vegna hamfaranna og rýmingar bæjarins.
„Hún sagðist vinna á stað í Hafnarfirði þar sem væri verið að gefa frítt til Grindvíkinga og þeir væru úti um allt, þetta pakk,“ segir hann.
Sigurður segir að maður þessarar konu hafi reynt að róa hana og draga hana frá. Það hafi lítið dugað.
Þessi uppákoma kom vitaskuld afar flatt upp á ungmennin. Sigurður segir hins vegar að þeir hafi þó svarað fyrir sig.
„Þeir svöruðu því nú að þeir myndu frekar velja það að fá heimili sín aftur frekar en að fá nokkurn skapaðan hlut frítt. Þeir hafi ekki nýtt sér neitt af því sem hefur verið boðið,“ segir Sigurður. Þetta hafi þó rist sár. „Þeim sárnaði mikið. Það er nógu mikið búið að ganga á,“ segir hann.
Þó að það kunni að hljóma ankannalega að Grindvíkingar séu sakaðir um forréttindi eftir að hafa mátt flýja heimili sín um miðja nótt og séu nú í mikilli óvissu um framtíðina þá er þetta ekki einsdæmi. Sigurður hefur ekki heyrt af sams konar dæmum frá öðrum Grindvíkingum nú en sumir Eyjamenn hafa lýst sambærilegum ónotum eftir Heimaeyjargosið árið 1973.
Máttu þeir þola það að vera sakaðir um að nýta sér gjafmildi og gestrisni annarra eftir að þeir þurftu að flýja upp á land. Einnig voru sumir Eyjamenn uppnefndir „Viðlagasjóðspakk.“
