Þorsteinn Pálsson segir Bjarna Benediktsson, fjármálaráðherra, hafa farið í kollhnís varðandi samgöngusáttmála höfuðborgarsvæðisins og rýrt eigin trúverðugleika og Sjálfstæðisflokksins. Þorsteinn fjallar um kúvendingar Svandísar Svavarsdóttur í hvalveiðimálinu og kollhnís Bjarna varðandi samgöngusáttmálann af kögunarhóli á Eyjunni í dag.
Þorsteinn segir allt benda til þess að ákvörðun matvælaráðherra um að banna hvalveiðar með hálfs sólarhrings fyrirvara í sumar hafi fyrst og fremst beinst að grasrót VG að einn ráðherra flokksins gæti boðið ráðherrum samstarfsflokkanna birginn.
Hann telur einsýnt að síðari ákvörðunin um að leyfa hvalveiðar hafi verið tekin vegna þrýstings samstarfsflokkanna og því lýsi sú kúvending veikri pólitískri stöðu.
Þorsteinn telur pólitíska leiki af þessu tagi rýra mjög áhuga annarra flokka á samstarfi við VG óháð afstöðu þeirra til hvalveiða. Þessi trúverðugleika brestur geti því haft pólitísk áhrif langt umfram vægi málsins.
Þorsteinn furðar sig á yfirlýsingu Bjarna Benediktssonar um að forsendur samgöngusáttmálans séu brostnar. Öllum aðilum sáttmálans hafi mátt vera ljóst að óvissuþættirnir væru nokkrir.
„Í fyrsta lagi gæti verðbólga haft áhrif á áætlaðan kostnað. Í öðru lagi kynni grunnur kostnaðarmatsins, sem allir samningsaðilar báru jafna ábyrgð á, að breytast í einhverjum tilvikum. Í þriðja lagi var stærsta óvissuatriðið skilið eftir, sjálfur rekstrarkostnaðurinn.
Öll þessi atriði kalla á endurskoðun. Á hinn bóginn verður ekki séð að þau séu forsendubrestur.“
Þorsteinn segir erfitt að átta sig á merkingu yfirlýsingar fjármálaráðherra. Felur hún í sér riftun eða vill ríkið breyta grundvelli samkomulagsins. Er ráðherrann kannski að tala um sams konar endurskoðun og borgarstjóri.
Þá liggi ekki heldur fyrir hvort samstaða sé milli stjórnarflokkanna um túlkun á yfirlýsingunni. Það lýsi pólitískum veikleika að láta svör við þessum spurningum hanga í lausu lofti.
Greinilegt sé hins vegar að fjármálaráðherra vilji að afstaða hans sé opin í báða enda.
Þorsteinn segir blasa við að ætlun Bjarna sé að ná tveimur ósamrýmanlegum markmiðum:
Annars vegar að slæva gagnrýni Miðflokksins og íhaldssamari arms Sjálfstæðisflokksins á borgarlínuna, sem raunar sé innan við helmingur af umfangi sáttmálans.
Hins vegar vilji Bjarni ógjarnan láta það spyrjast um Sjálfstæðisflokkinn að hann standi ekki við gerða samninga.
Nú sé hins vegar komin upp óvissa hvort staðið verði við gerða samninga og það rýri þá áreiðanleikaímynd sem flokkur fjármálaráðherra hafi lengi haft umfram marga aðra.
Það geti síðan, rétt eins og hjá VG og matvælaráðherra, þrengt samstarfsmöguleika Sjálfstæðisflokksins.
Af kögunarhóli í heild má lesa hér.