Bjarki Viðarsson og Aron Mímir Gylfason stjórnendur hlaðvarpsins Götustrákar fara yfir víðan völl í nýjasta þætti sínum.
Meðal þess eru ráðleggingar sem þeir félagar veita þeim sem ætla sér að fara á hina árlegu Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum sem fer fram um næstu helgi sem eins og flest ættu að vita er Verslunarmannahelgin. Bjarki og Aron, sem hafa báðir sótt hátíðina oftar en einu sinni, segja fólki m.a. hvað það á ekki að gera á Þjóðhátíð.
Í ljósi fyrri reynslu sinnar ráðleggja þeir báðir fólki að læra hvernig á að tjalda áður en það kemur í Herjólfsdal. Í kynningarstiklu á Youtube-rás þáttarins sýna þeir félagar einmitt skrautlegar ljósmyndir sem sýna þá eiga í verulegu basli með að koma tjöldum sínum upp.
Þegar kemur að því sem þeir félagar ráðleggja fólki að gera ekki á Þjóðhátíð er það í fyrsta lagi að klára ekki öll fíkniefni sem það kemur með á fyrsta degi hátíðarinnar og enda þannig á hjartadeild. Aron segist einmitt hafa gert þessi mistök. Hann neytti fíkniefnanna en að auki var hann á þessum tíma í neyslu á sterum.
Aron fann mikil þyngsli fyrir brjósti og átti erfitt með öndun. Að lokum var hann fluttur á sjúkrahúsið í Vestmannaeyjum og segist hann hafa verið afskaplega hræddur.
Hann ráðleggur fólki einnig að gera ekki eins og ónefndir samferðarmenn hans gerðu og setja fíkniefnið MDMA í sjampóbrúsa til að fela það fyrir fíkniefnaleitarhundum. Pakkningin með efninu hafi rifnað í brúsanum og vinir hans hafi neyðst til að neyta efnisins fyrr en áætlað var til að forða því frá eyðileggingu og víman þess vegna tekið völdin um hábjartan dag.
Aron ráðleggur fólki að fara ekki á hátíðina ef það fer á hana fyrst og fremst til þess að efna til slagsmála. Fólk sé komið á hátíðina til að skemmta sér. Menn með svoleiðis tilburði séu einfaldlega þreytandi.
Hann hvetur fólk til að vera ekki í sleik, í brekkunni í dalnum, yfirgengilega lengi. Það passi betur á Samfés-balli en Þjóðhátíð að vera lengi í sleik á almannafæri en gangi kossaflensið svona vel sé betra að fara afsíðis.
Að síðustu mælist Aron til þess að fólk byrji ekki að væla þegar aðrir vilji fara að neyta fíkniefna í hádeginu. Það sé algjör óþarfi að spyrja hvort viðkomandi vilji ekki borða eitthvað fyrst. Ef einstaklingurinn hafi lítið sofið um nóttina sé ekki líklegt að hann vilji borða fyrst og þar vísar Aron í eigin reynslu.
Bjarki ráðleggur fólki sem ætlar sér á Þjóðhátíð að fara ekki, með tveimur vinum sem eru að fara á hátíðina í fyrsta skipti, í Rúmfatalagerinn og kaupa „pop-up“ tjald en ekkert meira. Hann hafi fimm ár í röð keypt tjald af slíku tagi þar sem var aðeins pláss fyrir hann einan. Þess konar tjald dragi verulega úr líkunum á því að maður fái á „broddinn.“
Í ljósi fyrri reynslu segir hann að mikilvægt sé að drekka ekki of mikið áfengi áður en maður kemur á hátíðarsvæðið. Hann segist hafa farið á Þjóðhátíð 7 ár í röð og verið orðinn verulega ölvaður, í hvert einasta skipti, þegar hann mætti á svæðið. Bjarki segir að það hafi m.a. stuðlað að því að hann hafi týnt farangrinum sínum.
Hann mælir einnig með því að kynbræður hans geri ekki ráð fyrir því að einhver kvenmaður sé tilbúin til að stunda kynlíf með þeim á hátíðinni. Best sé að fara með það að markmiði að skemmta sér en að kynlíf ætti ekki að vera helsta markmiðið.
Bjarki tekur einnig undir með Aroni þegar kemur að þeim sem koma á hátíðina í þeim tilgangi að stofna til slagsmála. Slíkir einstaklingar séu ræflar.
Hann segir þó í lagi að taka upp á slíku á mánudeginum, þ.e. lokadegi hátíðarinnar, en halda því á „Prófastinum.“
„Hendurnar í vasanum í dalnum. Slást, kaupa, selja á Prófastinum. Það er bara svona regla.“
Hvort Bjarki á við samnefndan veitingastað og bar í Vestmannaeyjum skal ósagt látið.
