Árni Tómas Ragnarsson, læknir, skrifaði í nóvember á síðasta ári grein í Morgunblaðið þar sem hann færði rök fyrir því hvers vegna hann teldi nauðsynlegt, fyrir sig og aðra lækna sem tóku þátt í því með honum, að skrifa út lyfseðla fyrir fíkla sem önnur meðferðarúrræði hafa ekki dugað á. Lyfseðlarnir voru með stórum skömmtum af morfíni og gerðu Árni og hinir læknarnir þetta í samstarfi við Frú Ragnheiði, verkefni Rauða krossins um skaðaminnkandi aðgerðir fyrir fíkla.
Árni hefur skrifað aðra grein um þessi mál sem birt er í Morgunblaðinu í dag. Hann segir að í kjölfar fyrri greinarinnar hafi hann verið kallaður á fund Ölmu D. Möller landlæknis.
„Hún benti mér á að ég væri að fara á svig við reglur með þessari starfsemi minni, en á móti benti ég á að þetta fólk ætti skilið samúð og viðeigandi meðferð við sjúkdómi sínum eins og annað veikt fólk. Ég sagði henni einnig hvað meðferð mín hefði gjörbreytt lífi þessara skjólstæðinga minna og að ég vonaði að þeir kæmust út úr þessum vítahring alveg eins mikið og hún. Mér bæri skylda til að sinna öllum skjólstæðingum mínum eins vel og hægt væri í þeirra þágu til að lina vanda þeirra.“
Árni segist hafa fengið mikil og góð viðbrögð við fyrri grein sinni og ítrekar það sem hann sagði landlækni, að líf þeirra skjólstæðinga hans sem fengu uppáskrifað morfín hafi breyst til hins betra.
„Líf skjólstæðinga minna hefur tekið stakkaskiptum, þeir stela ekki lengur og hafa því nægan tíma fyrir annað og hafa fengið félagslegar íbúðir og sumir vinnu.“
Árni vill að gengið sé lengra í aðstoð við fíkla og þeim veitt húsaskjól og mataraðstoð. Hann segir að ekki væri liðið að fara með dýr eins og farið sé með þá verst stöddu í hópi fíkla.
„Ef við færum með skepnurnar okkar eins og við komum fram við þennan hóp væri það kallað dýraníð. Þetta er mikið veikt fólk og það munu vera um 300 manns sem um er að ræða. Hvað myndi það kosta að koma til móts við fólkið, veita því húsaskjól og mat allan sólarhringinn og gefa fíklum þau fíkniefni sem þeir geta ekki lifað án?“
Það eru fleiri en skjólstæðingar Árna í þessum 300 manna hóp. Hann vill koma upp fjölbreyttari meðferðarúrræðum í ljósi þess að meðferðir á vegum SÁÁ hafi ekki virkað fyrir alla fíkla.
„Ég vil ítreka að skjólstæðingahópur minn er fámennur, en það eru miklu fleiri þarna úti sem eiga mjög bágt og þurfa meiri hjálp. Það myndi ekki kosta mikið að setja upp e.k. öðruvísi móttöku fyrir þetta mikið veika fólk.“
Árni bindur miklar vonir við að Willum Þór Þórsson, heilbrigðisráðherra, muni beita sér fyrir því að hugmyndir hans verði að veruleika.
„Hann gengur svo langt að þora að viðra hugmynd um morfínklíník og segir að það þurfi að fara í þetta verkefni af krafti. Hann er með hjartað á réttum stað og sýnir djúpan skilning á sínum málaflokki.“