„Þetta er það súrrealískasta sem ég hef lent í“
„Ég hef þessa reynslu alltaf á bak við eyrað síðan, verður oft hugsað til þessa putta og er alltaf alveg sérstaklega varkár á söginni,“ segir Steingrímur Ingi Stefánsson smiður sem lenti í þeirri óvenjulegu lífsreynslu að þurfa að leita logandi ljósi að fingrum sem vinnufélagi hans hafði misst í vinnuslysi. Segir hann atvikið ávallt vera greypt í minnið.
Í samtali við Fréttatímann segir Steingrímur að hann hafi verið að vinna sem smiður í Danmörku þegar hann varð einn daginn var við hávært öskur frá vinnufélaga sínum. „Gæinn heldur utan um höndina á sér, það er blóð út um allt, og segist hafa tekið af sér puttana. Ég kem nær og sé að litli putti er farinn og hluti af baugfingri. Hann er auðvitað náfölur og í algjöru sjokki og endurtekur bara í sífellu; „þú verður að finna puttann, þú verður að finna puttann!“
Þurfti Steingrímur að leita í ofboði að fingrunum og tók það á að sjá blóðslettur á víð og dreif. Baugfingurinn reyndist of tættur en litli fingurinn fannst í hrúgu af sagi og var honum skellt í plastpoka. „Við brunuðum upp á næsta sjúkrahús á meðan aumingja hann rumdi og stundi af sársauka. Á bráðamóttökunni kom svo í ljós að puttinn var ónýtur, svo hann vantar þessa tvo fingur í dag.“
„Þetta er það súrrealískasta sem ég hef lent í, að gramsa í sagi í algerri panikk og leita að putta,“ segir Steingrímur jafnframt og tekur fram að smiðir séu í dag mun varkárari en áður en margir af eldri kynslóðinni séu þó eins eða fleiri fingra.