Jóhannes Þór Skúlason, framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar, bendir tilgang hleðslustæða fyrir rafbíla í færslu á Facebook. Segir Jóhannes að yfirleitt þegar hann ætli að hlaða rafbíl sinn í miðbænum séu stæðin full af bensín- eða díselbílum.
„Ég er á rafbíl. Yfirleitt þegar ég ætla að hlaða bílinn í hleðslustöðvum í miðbænum og víðar er staðan svona (myndin tekin rétt í þessu). Í hleðslustæðunum standa bensín og díselbílar, hverra eigendur bera enga virðingu fyrir tilgangi stæðanna. Þetta hefur ágerst verulega i vetur og er orðin plága sem taka þarf á með einhverjum hætti,“ segir Jóhannes Þór. Myndin er tekin við Kirkjutorg í miðbænum, þar sem sjá má bíla lagða í hleðslustæði.
Margir taka undir í athugasemdum og segir einn að sekta eigi grimmt ef rafbíl er í hleðslustæði og ekki að hlaða. Jóhannes Þór samsinnir því og segir slíkt alveg jafn óþolandi.
Annar segir sama gerast í bílastæðahúsum borgarinnar þar sem rafbílaeigendur fá ókeypis rafmagn. Menn setji bíl sinn í samband, hafi hann þar allan daginn tengdan og einoki þannig stæðið. Jóhannes Þór bendir á að sama gerist í bílastæðahúsum, að eigendur bensín- og díselbíla leggi í hleðslustæði.
Merking hverfur undir snjó
Aðspurður um hvort stæðin séu kyrfilega merkt sem hleðslustæði svarar Jóhannes Þór því eigendum bensín- og díselbíla til varnar: „Nei í snjónum hverfur merkingin á malbikinu sjónum – betri merkingar er eitt af því sem þarf að gera.“ En bendir um leið á að: „En staurinn fyrir framan stæðið fer samt ekkert fram hjá þér þegar þú leggur þar.“
Atli Steinn Guðmundsson, blaðamaður á Morgunblaðinu, sem búsettur er í Noregi slær á létta strengi: „Þarna er sem sagt komið næsta langtímaþrætuepli þjóðarinnar. Ég prísa mig mjög að eiga ekki bifreið lengur…“
Eins og að leggja við bensíndælu á bensínstöð
Æsa Strand Viðarsdóttir, bókasafns- og upplýsingafræðingur Listaháskóla Íslands (og eiginkona Jóhannesar Þórs) leggur orð í belg til útskýringar á af hverju rafbílaeigendur þurfa að komast í hleðslustæðin:
„Vandamálið með rafbíla er að það er ekki hægt að lalla út á næstu rafstöð og sækja batterí ef bíllinn verður rafmagnslaus. Ekki einu sinni hægt að draga hann í næstu hleðslustöð heldur verður að panta pallbíl með heilmiklum kostnaði til að flytja hann. Ég hef keyrt á milli margra hleðslustæða í miðbænum, alveg á síðustu metrunum, komin niður á rauða ljósið á mælinum og allstaðar sem appið sýnir laust er einhver í stæðinu ekki að hlaða. Bilað stress. Sérstaklega að vetri til í frosti, snjó og roki þegar batteríið endist mun mun styttra en venjulega. Svo ég lít ekki á þetta sem forgangsstæði fyrir rafbíla í merkingunni „bílastæði“. Þetta er eiginlega frekar eins og að leggja við bensíndælu á bensínstöð og skilja bílinn svo þar eftir án þess að vera einu sinni að fylla á. Það eru alveg stæði annars staðar en þessi tiltekna staðsetning getur skipt meginmáli fyrir bifreið sem stendur á núllinu.“
Bannað að stöðva eða leggja samkvæmt umferðarlögum
Jóhannesi Þóri er bent á að enginn eigi stæði í miðbænum, en sumir njóti forgangs, nefnilega fatlaðir. Segir viðkomandi Jóhannesi Þóri að hætta að væla.
Sem Jóhannes Þór skákar með: „Skemmtilegt að þú nefnir forgang fatlaðra. Í sömu grein umferðarlaga er nefnilega mælt fyrir um forgang rafbíla að merktum stæðum.
Umferðarlög 77/2019, 29. gr. Sérstakar reglur um bann við stöðvun eða lagningu ökutækis.: Að undanskildum þeim ökutækjum sem stæði eru ætluð er bannað að stöðva eða leggja ökutæki á eftirtöldum stæðum:
