„Ég tek umræðu síðustu daga mjög nærri mér, enda hef ég, frá því að ég steig mín fyrstu skref í fótbolta, barist fyrir vægi kvennaknattspyrnu. Nú eftir að ég kom til KSÍ er þessi barátta ekki bara á Íslandi heldur einnig í Evrópu. Í áratugi hef ég verið í jafnréttisbaráttu og þau sem mig þekkja vita að ég vil síst að þau skilaboð séu í knattspyrnunni að konur skipti síður máli. Það stingur mig í hjartað,“ skrifar Vanda Sigurgeirsdóttir, formaður KSÍ í færslu á Facebook síðu sinni.
Spjótin hafa svo sannarlega staðið að forystu Knattspyrnusambands Íslands síðustu daga. Sambandið hefur fengið mikla gagnrýni fyrir að spila vináttulandsleik gegn Sádí Arabíu. Sambandið samþykkti leikinn gegn því að fá væna summu greidda frá Sádum. Mannréttindabrot þar í landi eru af ýmsum toga og þykir mörgum það óeðlilegt að Ísland taki leik við slíka þjóð.
Eftir leikinn á sunnudag fékk Aron Einar Gunnarsson, fyrirliði liðsins treyju frá búningastjóra liðsins fyrir að spila sinn 100 landsleik. Birkir Bjarnason og Birkir Már Sævarsson fengu samskonar treyju á síðasta ári þegar þeir klukkuðu 100 leikina. Slík hefð hefur ekki skapast í kvennalandsliðinu og við það eru nokkrar landsliðskonur ósáttar. Dagný Brynjarsdóttir steig fram fyrir skjöldu og lét sambandið heyra það.
Margrét Lára Viðarsdóttir hefur einnig gagnrýnt sambandið fyrir það hvernig staðið var að málum þegar hún hætti að leika með landsliðinu.
Vanda svarar nú fyrir sambandið og skrifar. „Mig langar því að útskýra. KSÍ fylgir reglugerðum sínum um að leikmenn fái heiðursviðurkenningar fyrir 50 og 100 leiki. Hefð er fyrir því að leikmenn sem ná 100 leikjum fái málverk sem afhent er á ársþingi eða við önnur hátíðleg tilefni. Ekkert annað er í verkferlum og reglugerðum KSÍ um þessi mál.
„En hvað þá með þessar treyjur? Fyrir ári síðan fékk einn starfsmaður úr starfsliði A landsliðs karla þá fínu hugmynd að útbúa treyju fyrir Birki Bjarnason og Birki Má Sævarsson, sem báðir voru komnir með 100 leiki. Það er, eftir því sem ég best veit, í fyrsta skipti sem þetta var gert. Þetta er eitthvað sem hann tók upp hjá sjálfum sér. Skemmtileg hugmynd og flott frumkvæði. Þegar Dagný og Glódís náðu þessum merka áfanga í apríl afhenti ég þeim blóm fyrir leikinn í Serbíu. Sá starfsmaður kvennalandsliðsins sem mun sjá um þetta í framtíðinni var ný tekin til starfa í apríl. Hún vissi ekki af treyjunum hjá A karla. Hefði einhver geta sagt henni þetta? Já vissulega, þar á meðal ég sjálf, því ég var viðstödd í Rúmeníu þegar Birkir og Birkir fengu sínar treyjur. En það fórst einfaldlega fyrir. Klaufalegt? Já kannski. Skammarlegt? Nei.“
Vanda sem tók við sem formaður KSÍ fyrir rúmu ári síðan segir að sambandið vinna jafnt og þétta að jafnréttismálum.
„KSÍ vinnur markvisst að jafnréttismálum í öllu sínu starfi og mun halda því áfram. Við erum að gera allt sem við getum. Stundum verða mistök á leiðinni í þessum málum sem og öðrum. Því fer fjarri að ætlunin hafi verið að minnka kvennalandsliðið, því þær eiga að sjálfsögðu virðingu skilið fyrir að leggja allt sitt í að spila fyrir land og þjóð. Þá skoðun hef ég alltaf haft og verið í áratugi að berjast fyrir.
Markmið okkar er jafnrétti. Við erum alltaf að stíga skref þar til að ná betri árangri en augljóst er að við þurfum að vera duglegri að miðla því.
Hver er lærdómurinn, tækifærin, hverju ætlum við að breyta?
1. Í vor hófum við að smíða nýjan ramma utan um það hvenær og hvernig á að heiðra leikmenn sem leggja landsliðskóna á hilluna. Við ætlum að setja allt kapp í að klára þá verkferla og bæta.
2. Hugmyndin með 100 leikja treyjuna er góð, við munum innleiða hana sem fastan lið í báðum A landsliðum okkar.
3. Við munum rýna í þá ferla sem fyrir eru og gera endurbætur ef þörf er á.
Svo vil ég að lokum skora á landsliðsfólk að hafa beint samband við okkur ef eitthvað má betur fara. Starfsfólk og stjórnarfólk KSÍ er boðið og búið að hlusta og taka við ábendingum. Það er alltaf hægt að bæta og breyta.
Í þeirri orrahríð sem nú er finnst mér sárast að vegið er að starfsfólki KSÍ, sem vinnur af heilindum, metnaði – oft myrkranna á milli – að framþróun fótboltans á Íslandi. Ég hef aldrei kynnst starfshópi sem helgar sig starfi sínu með sama hætti og þessi frábæri hópur.“
