Ólína Þorvarðardóttir, þjóðfræðingur og fyrrverandi alþingismaður, hefur áhyggjur af því ofbeldi sem börn og ungmenni verða vitni að í allri afþreyingu, hvort sem um er að ræða kvikmyndir, tölvuleiki eða samfélagsmiðla.
Hún telur æskilegt að stjórnvöld félags- menningar- og menntamála „settu af stað stefnumótunarvinnu til þess að sporna gegn ofbeldismenningu og menntunarskorti meðal ungra karlmanna.“
Ólína fjalla um ofbeldismenningu meðal ungmenna í opinni færslu á Facebook og setur hana í samhengi við að í morgun hafi tveir 14 ára unglingspiltar verið handteknir eftir að hafa ráðist af handahófi á fólk í miðborginni og veitt því áverka þannig að flytja þurfti tvennt á bráðamóttöku. Í tilkynningu frá lögreglu í morgun kom fram að drengirnir hefðu sparkað í höfuð fólks og ógnað því með eggvopni. Þá kom einnig fram í fréttum í morgun að ofbeldi meðal ungmenna væri að aukast.
Sjá einnig: Fjórtán ára drengir spörkuðu í höfuð fólks og ógnuðu því með eggvopni
Ólína segist alls ekki hissa á því. „Ef við lítum í kringum okkar á þá skefjalausu ofbeldisinnrætingu sem börn og ungmenni verða fyrir hvarvetna þar sem afþreying er í boði, hvort sem litið er á kvikmyndir, tölvuleiki eða það efni sem gengur á samfélagsmiðlum eins og TikTok o.fl. Nú síðast í gær varð ég að slökkva á Ríkissjónvarpinu þegar mér var boðið upp á að „skemmta“ mér yfir sakamálamynd þar sem verið var að búta fólk í sundur, plokka úr því augun og festa þau á band,“ segir hún og vísar þar til kvikmyndarinnar Póstkortamorðin.
Þolir ekki ofbeldi
„Ég er ein af þeim sem þoli ekki ofbeldi – mér verður líkamlega illt af því að horfa á gróft ofbeldi í kvikmyndum. Klisjan um að maður geti sjálfur valið sitt áhorf hefur oft dunið á mér, ég þurfi ekki að kveikja á sjónvarpinu, þurfi ekki að fara í bíó frekar en ég vilji og þar fram eftir götum. Ekkert af þessu eru þó sanngjörn mótrök, því þegar „menningin“ hefur hreiðrað um sig gegnsýrir hún allt sem fyrir verður og valið er ekki raunverulega til staðar,“ segir hún og bendir á að börn og unglingar séu sérstaklega útsett fyrir slíkri dægurmenningu.
Kynjahalli í skólakerfinu
„Sérstaklega hef ég áhyggjur af eitruðum karlmennskuhugmyndum ungra manna sem mér sýnast standa í beinu sambandi við þann kynjahalla sem sjá má í skólakerfinu, þar sem ungir menn eru orðnir í minnihluta – jafnvel orðnir færri en þriðjungur sumstaðar – og fækkar stöðugt,“ segir hún.
Ólína kallar eftir aðgerðum og eitt það fyrsta sem þyrfti að skoða væri það afþreyingarefni sem stendur ungu fólki til boða.