Sumir muna kannski eftir Ndakazi síðan mynd af Mathieu Shamavu, öðrum þjóðgarðsverði, og henni í bakgrunninn fór sigurför um netheima. Eins og sjá má á myndinni hér fyrir neðan þá tók Shamavu sjálfsmynd og í bakgrunninum hermdu Ndakazi og Ndeze eftir honum og stilltu sér upp. Var uppstilling þeirra ekki síðri en uppstillingar margra samfélagsmiðlastjarna og áhrifavalda.
You might have recently seen caretakers Mathieu and Patrick’s amazing #selfie with female orphaned gorillas Ndakazi and Ndeze inside the Senkwekwe center here at Virunga. Is it real? Yes! Are these gorilla gals always this cheeky? Yes! #gorillaselfie pic.twitter.com/jINBr8HXx7
— Virunga NationalPark (@gorillacd) April 22, 2019
Það dró ekki úr áhuga fólks á Ndakazi þegar skýrt var frá ýmsu varðandi æsku hennar. Hún og systir hennar Ndeze fæddust 2007 og tilheyrðu góðri fjölskyldu. En þeirra ógæfa var að fæðast í Kongó þar sem ófriður hafði ríkt árum saman. Skömmu eftir að systurnar fæddust drápu herskáir uppreisnarmenn alla fjölskylduna nema systurnar. Þegar þjóðgarðsverðir komu á vettvang fundu þeir Ndakazi sem ríghélt í líflausan líkama móður sinnar.
Systurnar, sem voru tveggja mánaða, voru fluttar í þjóðgarðinn og þar hitti Ndakazi fyrrnefndan Andre Bauma í fyrsta sinn. Þessa fyrstu nótt hennar sem munaðarleysingja hélt hann henni í fangi sínu og veitti henni hlýju og öryggi. Þetta var upphafið á ævilangri vináttu þeirra. Bauma varð eins og foreldri hennar sem hún gat alltaf leitað öryggis og huggunar hjá. Fyrir Bauma varð Ndakazi eins og barn sem fékk hann alltaf til að brosa.
En allt hefur sinn tíma og það á einnig við um samband manns og górillu. Á síðustu árum hrakaði heilsu Ndakazi mjög og hún varð sífellt veikari. Í lok september var svo komið að kraftar hennar voru á þrotum. 26. september sat Bauma upp við vegg í Virunga og Ndakazi hallaði sér upp að honum og andardráttur hennar varð sífellt þyngri. Að lokum ríkti þögn. Ndakazi hafði tekið sinn síðasta andardrátt og það í faðmi mannsins sem bjargaði lífi hennar fyrir 14 árum.
„Ég er stoltur af að geta kallað Ndakazi vinkonu mína. Ég elskaði hana eins og barn og þessi glaðværa persóna fékk mig alltaf til að brosa þegar ég var með henni,“ sagði Bauma.