New York Times skýrir frá þessu. Blaðið segir að mörgum, sem studdu framboðið fjárhagslega, hafi fundist sem þeir hafi verið blekktir til að láta meira af hendi rakna en þeir ætluðu sér. Blaðið segir að þessi umdeilda aðferð framboðsins hafi byrjað sumarið 2020.
Hún fólst í því að þegar fólk skráði sig fyrir fjárframlagi til framboðsins hafi verið búið að merkja við að um endurteknar greiðslur væri að ræða. Þurfti fólk að lesa langan texta til að átta sig á þessu og fjarlægja merkinguna við þennan möguleika til að tryggja að aðeins væri um eina greiðslu að ræða. Mjög margir áttuðu sig ekki á þessu og var framlag til framboðsins því margoft skuldfært á greiðslukort fólks, í sumum tilfellum vikulega.
New York Times hefur á grundvelli opinberra upplýsinga komist að því að framboð Trump hafi þurft að endurgreiða 10,7% af þeim fjárframlögum sem bárust í gegnum vefsíðuna WinRed. Hjá kosningaframboði Joe Biden, á vefsíðunni ActBlue, var hlutfallið 2,2%.
Blaðið segir að mörgum bönkum og greiðslukortafyrirtækjum hafi borist margar kvartanir á meðan á kosningabaráttunni stóð um hugsanlegt greiðslukortasvindl. Hjá sumum fyrirtækjum voru mál tengd framboði Trump um tíma á milli 1 og 3% af öllum málum tengdum hugsanlegu svindli.
Jason Miller, talsmaður Trump, dregur frétt New York Times í efa og segir að uppgjör framboðsins hafi sýnt að aðeins hafi verið um „formlegan ágreining“ að ræða í tengslum við 0,87% allra endurtekinna greiðsla.
Blaðið tekur sem dæmi eitt gróft mál þar sem krabbameinssjúklingurinn Stacy Blatt kom við sögu. Hún lá á líknardeild þegar hún ákvað að styðja framboð Trump um 500 dollara en mánaðarlegur framfærslukostnaður hennar sjálfrar nam um 1.000 dollurum. En 500 dollarar voru ítrekað teknir af greiðslukorti hennar og að lokum hafði framboð Trump tæmt reikning hennar sem 3.000 dollarar höfðu verið á. Það tók aðeins 30 daga. Bróðir hennar kom henni þá til aðstoðar og setti sig í samband við banka hennar og sagði að hún hefði orðið fórnarlamb svikastarfsemi.