Lára G. Sigurðardóttir, læknir, birti pistil í dag í Fréttablaðinu um nikótínpúða og skaðsemi þeirra, þá sérstaklega þegar börn fara að neyta þeirra. Lagasetningin sem til er um þessa púða er ekki virt og því getur hver sem er selt þá, en notkun þeirra hefur aukist meðal flest allra aldurshópa hér á landi upp á síðkastið. Lára líkir nikótínpúðum við hringinn í Hringadróttinssögu.

„Hringurinn í Hringadróttinssögu hafði þá dökku hlið að gera alla þá sem hann snertu að þrælum sínum. Töfrar hringsins breyttu hugsun þeirra sem handfjötluðu hann. Nú dreifist um byggðina djásn með álíka álög og hringurinn. Í stað þess að setja neyðarlög til að vernda heilsu barna þá hafa nikótínpúðar fengið að hneppa ungdóminn í álög. Mikið er í húfi því nikótín rænir ungmennin heilsunni,“ skrifar Lára en hún segir að miðað við fyrri reynslu myndi það gera lítið að fella nikótínpúða undir lög um rafsígarettur því að hennar sögn brjóta söluaðilar þessi lög í gríð og erg.

Lára rifjar upp nokkrar staðreyndir um nikótín og notar þær til að leggja áherslu að það eigi ekkert erindi til barna. Til dæmis var nikótín notað sem skordýraeitur áður en það var bannað sem slíkt en flokkast í dag sem ávanabindandi eiturefni.

„Nikótín breytir taugatengingum í ófullþroska heila sem ýtir undir skapgerðarbreytingar, hvatvísi og hömluleysi, ásamt því að valda einbeitingarleysi og skerða lærdómsgetu. Nikótín minnkar svefngæði sem er m.a. mikilvæg fyrir tilfinningaúrvinnslu og framleiðslu vaxtarhormóna,“ segir Lára og bendir á að barn getur fengið fráhvarfseinkenni allt að 15 sinnum á dag vegna nikótínneyslu. Þau fráhvörf valda meðal annars vanlíðan, óróleika, eirðarleysi, pirringi og fleira.

Sömu fyrirtæki og framleiða sígarettur eru á bak við þessa nikótínpúða og vitum við að þessi fyrirtæki eru ekki beint með heilsu fólks í fyrirrúmi. Lára segir þau bjóða upp á nammibar með nikótíni. Þau vita að þegar þau ná að gera aðila háðan þá séu þau komin með viðskiptavin fyrir lífstíð en sumir nikótínpúðar eru með álíka nikótín og þrjár sígarettur. Hún endar pistilinn á að minna á hver þurfi að taka ábyrgð til að takmarka aðgengi að nikótínpúðum.

„Munum að ekkert barn ætlar sér að ánetjast nikótíni. Fíknin byrjar venjulega sem fikt, líkt og endurspeglast í tilvitnuninni að ofan. Við þurfum að taka ábyrgð, bæði foreldrar og kjörnir leiðtogar í þessu samfélagi, með því að knýja fram takmarkanir á aðgengi nikótíns,“