Lögreglan átti í samstarfi við þekktan mann úr íslensku undirheimunum, samkvæmt gögnum sem nýlega var lekið. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem svona mál kemur fram á sjónarsviðið.
„Með sérkennilegum hætti hefur einn helsti glæpamaður þjóðarinnar náð að verða einhver merkasti maður sinnar samtíðar. Franklín Steiner, margdæmdur eiturlyfjasali, fær sérstaka meðferð í kerfinu, meðferð sem ekki þýðir fyrir almúgamenn að fara fram á. Þar er greinilega ekki neinn Jón Jónsson á ferð.“ Framangreint ritaði Dagfari í DV árið 1998 í kjölfar þess að upp komst að margdæmdur glæpamaður, Franklín Kristinn Steiner, hafði verið í upplýsingasambandi við fíkniefnadeild lögreglunnar um árabil.
Fæddur blaðamatur
„Ég held að ég sé fæddur blaðamatur,“ sagði Franklín Steiner í samtali við DV árið 1999. „Ég var aðeins fimm daga gamall þegar ég komst á forsíðu heimspressunnar fyrir að vera yngsti maðurinn sem flogið hafði yfir Atlantshafið.“ Franklín fæddist á sjálfan Valentínusardaginn árið 1947. Faðir hans var af indíánaættum og móðir hans var komin í beinan karllegg frá dómkirkjuprestinum í Reykjavík. Franklín bjó fyrstu sex ár lífs síns í Bandaríkjunum, áður en hann flutti ásamt móður sinni til Íslands. Franklín hafði varla slitið barnsskónum í Reykjavík þegar hann komst fyrst í kast við lögin, en tæplega tvítugur var hann dæmdur í þriggja mánaða skilorðsbundið fangelsi og næstu áratugi hafði Franklín bætt fleiri dómum á Íslandi í safnið, auk dóma í Danmörku og Svíþjóð. Allt fyrir fíkniefnabrot sem sum hver voru stórfelld.
Furugrundarmálið
Árið 1988 var Franklín handtekinn í máli sem kallað er „Furugrundarmálið“, en við það tilefni fundust yfir 100 grömm af hassi og eitthvað af amfetamíni á heimili hans. Hins vegar dagaði mál þetta uppi í kerfinu, frumrit rannsóknargagna hurfu og níu árum síðar gat enginn innan lögreglunnar svarað til um hvers vegna svona hefði farið fyrir málum. Til að gera málið enn vandræðalegra hafði Franklín viðurkennt að eiga fíkniefnin sem fundust að heimili hans í yfirheyrslu lögreglu. Málið var aldrei sent til ríkissaksóknara og Franklín var aldrei kærður. Þessi málalok þóttu afar tortryggileg, einkum í ljósi þess sem síðar kom fram og ekki var það eina málið þar sem hann kom við sögu sem virtist ekki hljóta hefðbundna meðferð í kerfinu.
Reynslulausnin
Ekki var heppnin með Franklín tveimur árum síðar, en þá hlaut hann 29 mánaða fangelsisdóm fyrir fíkniefnabrot. Lögum samkvæmt áttu fangar, dæmdir fyrir fíkniefnabrot, að sitja af sér að lágmarki tvo þriðju dómsins. Franklín hins vegar slapp eftir aðeins helminginn. Við nánari skoðun málsins kom á daginn að Franklín hafði sótt um reynslulausn, en verið neitað. Kvartaði hann yfir því við dómsmálaráðherra og fór sá fram á að erindi hans yrði aftur tekið til skoðunar. Var fallist samdægurs á reynslulausn án frekari rökstuðnings. Síðar var greint frá því að það hefðu verið starfsmenn fíkniefnadeildar sem fóru þess á leit við dómsmálaráðherra að veita Franklín reynslulausn, þar sem hann hafði lofað upplýsingum í skiptum fyrir frelsið. Upplýsingarnar ollu þó vonbrigðum, en þá hafði þegar verið fallist á að frelsa Franklín. Árið 1992, þá enn á reynslulausn, var Franklín gripinn með fíkniefni í fórum sínum. Það mál dagaði líka uppi og Franklín fékk áfram um frjálst höfuð að strjúka.
Dekraður fjölskylduvinur
Það taldist vel þekkt staðreynd í samfélaginu á þessum tíma að Franklín væri umfangsmikill í eiturlyfjasölu hér á landi. Þótti það því sæta furðu hversu lítil afskipti fíkniefnadeildin hafði af starfsemi hans. Heimildarmaður Mannlífs sagði árið 1997: „Ég veit að það hafa verið fjölmörg tækifæri til að taka Franklín með fangið fullt af fíkniefnum. Ástæðan fyrir því að þetta hefur gengið svona lengi er að hann er í beinu sambandi við lögregluna og gefur þeim upplýsingar sem þykja svo verðmætar að það sé ástæða til að láta hann í friði.“
Einn af heimildarmönnum Blaðsins, sem þekkti vel til starfsemi lögreglunnar, sagði árið 2006 að samband Franklíns við fíkniefnadeildina hefði verið náið. „Mér ofbauð dekrið við Franklín Steiner. Það leit út eins og hann væri fjölskylduvinur. Málið sem fyllti mælinn var þegar ungur piltur var handtekinn með kíló af fíkniefnum eftir uppljóstrun Franklíns: Hið óeðlilega við handtökuna var að drengurinn hafði nefnilega upphaflega keypt fíkniefnin af Franklín, en hann var algjörlega friðhelgur.“
Blóraböggull
Það var ekki fyrr en árið 1996 sem hann var handtekinn aftur og dæmdur í 20 mánaða fangelsi, eftir að 250 grömm af amfetamíni fundust á heimili hans. Furðu vakti að í málinu hafði annar maður gefið sig fram sem taldi sig eiga efnin. Hann gat hins vegar ómögulega munað nákvæmlega hvað þetta var mikið af efnum eða í hvaða ástandi. En þótti því ljóst að maðurinn hefði átt að gerast blóraböggull Franklíns. Ekki gekk sú áætlun þó eftir.
Árið 1997 varð Franklín einn af umtöluðustu Íslendingum ársins, eftir að upp komst um samstarf hans við fíkniefnadeildina. Fengu þá um fjörutíu lögreglumenn stöðu grunaðra í rannsókn á meintum brotum í opinberu starfi og brotum gegn refsilögum. Rannsóknin beindist einkum að tveimur starfsmönnum fíkniefndadeildar. Annar var sá sem hafði þrýst á dómsmálaráðherra að láta Franklín lausan til reynslu,og hins vegar lögreglumaður sem hafði kvittað upp á byssuleyfi Franklíns. Rannsókn lauk þó með því að ekki þótti líklegt að sakfellingu yrði náð í málinu og það því fellt niður og ekki gefin út ákæra. Rannsókn var þó gerð á málefnum lögreglunnar og fundnir þar ýmsir annmarkar sem úr mætti bæta.
Nei, ekki um jólin
Franklín sjálfur átti á Þorláksmessu 1997 að hefja afplánun dóms síns, en tók það ekki í mál að sitja inni yfir hátíðirnar svo hann lét sig hverfa fram á nýársdag, þegar hann lét sjúkrabíl sækja sig. Árið 1999 var Franklín aftur kominn heim í heiðardalinn og veitti DV viðtal í einbýlishúsi sínu. Þar greindi hann frá því að hann væri á framfæri félagsmálayfirvalda í Hafnarfirði því hann væri hættur að selja dóp. Hvernig útskýrði hann umfram fjármagn sem hann hafði? Jú, hann hafði grætt svona svakalega á spilakössum og hann gat sko sannað það með kvittunum.
„Ég er 52 ára og í fínu formi eins og allir geta séð, þrátt fyrir allt. Ég hef tekið út mína refsingu og nú vil ég halda áfram að lifa eins og ég á rétt á. En í guðanna bænum – látið mig í friði“
