Ef hugmyndir samgönguráðherra um veggjöld verða að veruleika, kallar það á um 380 myndavélar á um 160 stöðum við gatnamót stofnbrauta, ef gjaldtakan á að verða sanngjörn og skilvirk. Kostnaður við uppsetningu slíks kerfis er sagður hlaupa á tugmilljörðum króna. Þetta segir á vef Félags íslenskra bifreiðaeigenda.
„Rætt hefur verið að bíleigendur borgi vegtolla í samræmi við akstur á stofnbrautunum. Vegna hinna fjölmörgu akstursleiða inn á stofnbrautirnar er ekki um annað að ræða en hafa vegtollamyndavélar við öll gatnamótin. Að öðrum kosti er hætt við að verulegt ójafnvægi verði í greiðslum vegfarenda, allt eftir því hvar þeir koma inn á stofnbrautirnar og fara út af þeim.“
Nefnt er að minnst tvær vegtollamyndavélar þurfi að vera við hver gatnamót, ein fyrir hverja átt sem umferðin fer. Fleiri myndavélar þurfi á gatnamótum með fleiri en tvær áttir:
„Alls má því gera ráð fyrir að minnst 380 myndavélar þurfi til að greina ferðir fyrir innheimtu vegtollanna. Á mörgum stöðum þyrfti að reisa slár yfir stofnbrautirnar til að koma myndavélunum fyrir þannig að þær geti lesið á bílnúmerin.“
Ekki liggur fyrir kostnaður vegna uppsetningar af svo umfangsmiklu eftirlitskerfi hér á landi, en FÍB tekur mið af slíkum kerfum í Svíþjóð og Bretlandi:
„Í þessum þremur borgum hafa vegtollar verið lagðir á akstur inn í miðborgirnar til að draga úr umferð þangað, en ekki allt stofnbrautakerfið. Fjárfestingar- og rekstrarkostnaður vegtollakerfisins í kringum kjarna Stokkhólms fyrsta árið (2007-2008) í rekstri var um 200 milljónir evra eða um 27 milljarðar króna. Árið 2013 var rekstrarkostnaður þrengslaskattkerfanna í Stokkhólmi og Gautaborg 24 milljónir evra eða ríflega 3,2 milljarðar íslenskra króna. Frá apríl 2015 til mars 2016 var rekstrarkostnaður þrengslaskattkerfisins í kringum miðborg Lundúna 90,1 milljón punda, eða um 14 milljarðar króna. Heildartekjurnar í London voru 258,4 milljónir punda á sama tíma. Reksturskostnaðurinn við Lundúnakerfið var því 35% af tekjunum. Á fyrsta ári innheimtunnar í Lundúnum, 2004, fóru 76% af tekjunum í rekstrarkostnað.“
Á Íslandi í fyrra voru 36 eftirlitsmyndavélar í Reykjavík, sex í Reykjanesbæ og ein í Garðabæ, en fyrirhugað var að setja upp 11 í Kópavogi og sjö til viðbótar í Garðabæ. Þá voru tvær myndavélar á Akureyri. Þær vélar eru reknar af embætti ríkislögreglustjóra og sagði Haraldur Johannessen ríkislögreglustjóri að best væri að allar vélarnar yrðu tengdar inn á eitt miðlægt kerfi sem lögreglan gæti notað í daglegum störfum, svo framarlega sem það stæðist persónuverndarlög.
Sú borg sem hefur flestar eftirlitsmyndavélar per íbúa er Chongqing í Kína, en þar eru alls um 2.6 milljónir myndavéla, en íbúar eru um 15.3 milljónir. Það gera um 168 myndavélar á hverja þúsund íbúa, samkvæmt lista Comparitech frá þessu ári. Fimm efstu sætin á listanum skipa borgir í Kína, en í sjötta sæti er London, með tæplega 628 þúsund myndavélar, en íbúar eru um 9.1 milljón. Það gerir um 68 myndavélar á hverja þúsund íbúa. Á topp 10 listanum eru átta borgir í Kína, ein í Evrópu (London) og ein í Bandaríkjunum, en það er Atlanta.
Ljóst er að með uppsetningu umfangsmikils myndavélakerfis sem greint geta andlit ökumanns, og flett upp á skráningu bílnúmers í tengslum við veggjöld og vegtolla, gefst lögreglu og yfirvöldum færi á að fylgjast með ferðum allra sem keyra um viðkomandi staði, hvort sem viðkomandi líkar það betur eða verr.
Tæplega 70% landsmanna eru hlynntir fjölgun eftirlitsmyndavéla á landinu samkvæmt könnun Zenter fyrir Fréttablaðið í sumar. Alls 30% voru mjög hlynntir slíkri fjölgun og 36% frekar hlynnt. Af þeim sem tóku afstöðu voru 12% andvígir slíkri fjölgun og þar af voru tæplega 5% mjög andvíg.
