Raunveruleikaþættir byggjast yfirleitt á spennu og samkeppni og mikið er lagt upp úr því að áhorfendum leiðist ekki. Þetta á ekki við um raunveruleikaþáttinn Keeping Up With the Kattarshians sem ég fyrir tilviljun uppgötvaði þegar ég var að flakka milli sjónvarpsstöðva. Þetta hlýtur að vera einhver allra hægasti raunveruleikaþáttur heims því það gerist afskaplega lítið í honum. Ástæðan er sú að þátttakendurnir eru kettlingar og þeir sofa vært megnið af tímanum. Þrátt fyrir áberandi tíðindaleysi er þátturinn einkennilega heillandi. Allavega fyrir þau okkar sem erum nokkuð gefin fyrir einfalt líf.

Kettlingarnir búa á tveimur hæðum, í ansi fallegum húsakynnum, með kojum og alls kyns fíneríi. Þeim virðist líða afskaplega vel. Áberandi er hversu lítið þeir eru gefnir fyrir tilbreytingu, þeir sofa, vakna, borða, fara í spássitúr og sofa. Svona líf er ekki bara einfalt, það er þægindin ein.

Nú er ég farin að horfa á þessa ketti á hverju kvöldi. Ekki lengi í einu, bara stutta stund. Ég hef alltaf haldið að ég væri meira fyrir hunda en ketti, en það er að breytast. Kettlingarnir í Kattarshians eru orðnir heimilisvinir. Þótt þeir geri ekki mikið annað en að sofa og borða þá eru þeir yfirmáta krúttlegir.