Davíð Stefánsson, nýr ritstjóri Fréttablaðsins, skrifar um efnahagsmál í leiðara dagsins. Lofar hann útrás Marel hf. sem var skráð í hollensku kauphöllina í síðustu viku og tekur það sem dæmi um nauðsyn þess að hlúa vel að nýsköpun og segir framtíð Íslands bjarta á því sviði.

Milljarðar á viku

Davíð segir einnig að lífsgæði okkar Frónarbúa séu háð ákveðnu skilyrði sem krefjist þess að taka þurfi upp sterkari gjaldmiðil:

„Ef við Íslendingar viljum viðhalda óbreyttum lífsgæðum verðum við að auka útflutningsverðmæti okkar um milljarð á viku næstu tuttugu árin.“

Davíð segir að þetta verði einungis gert með því að skapa athafnalífinu vaxtar- og samkeppnishæfnisumhverfi:

„Ísland býr sem betur fer við opna markaði. Forskot á aðra kemur með fjölþjóðlegu hugviti og samvinnu. Sú umgjörð sem við búum atvinnulífinu í harðri alþjóðasamkeppni skiptir því öllu máli. Þar hallar verulega á íslensk fyrirtæki vegna óstöðugleika þess örgjaldmiðils sem krónan er. Rekstrarforsendur breytast sífellt við það að krónan styrkist eða veikist. Samkeppnishæfni til lengri tíma veikist.“

Gengur ekki til lengdar

Þá segir Davíð að merkilegt sé hversu vel fyrirtæki hafi þó spjarað sig, en þróunin gangi ekki til lengdar:

„Á sameiginlegum markaði Evrópu skiptir miklu að hafa tekjur og gjöld í sama gjaldmiðli. Miðað við það óhagræði sem er af krónunni er merkilegt að sjá hvað atvinnulífið og samfélagið hefur þó spjarað sig.

Það var fróðlegt að hlusta á Árna Odd Þórðarson, forstjóra Marel, á síðasta Iðnþingi. Þar spurði hann hvernig í ósköpunum lítil íslensk iðnfyrirtæki gætu starfað í núverandi vaxtaumhverfi. Marel fjármagnaði sig á 1-2% vöxtum. Smærri iðnfyrirtæki á Íslandi eru í samkeppni við þetta vaxtastig. Að auki þurfi íslensk fyrirtæki að greiða hærri laun vegna hárra vaxta hér á landi til að fólk sé jafnsett öðrum í Evrópu. Slíkt gengur varla til lengdar.“