Það þekkja flestir, ef ekki allir, að heimsóknir IKEA. Þær skiptast í þrjá flokka. Stundum er verið að ná í eitthvað bráðnauðsynlegt fyrir heimilið, stundum er verið að fá sér í gogginn og stundum er tilgangurinn alls ekki augljós. Hið síðastnefnda var raunin þegar ónefndur eiginmaður í Bandaríkjunum heimsótti IKEA með eiginkonu sinni. Hann birti óborganlega myndaröð af heimsókninni þar sem hann veltir fyrir sér afhverju í ósköpunum hann er staddur í sænsku keðjunni.

Hér að neðan er myndaröðin sem eiginmaðurinn birti ásamt hugleiðingum hans í íslenskri þýðingu. Hægt er að lesa hugleiðingar eiginmannsins á móðurmáli hans hér.

Svöng Hluti ástæðunar virðist vera sú að fá sér hádegisverð.

Ósigur Ég missti sultu á buxurnar mínar. Það er nánast orðin hefð. Líklega kemur blettur. Á Facebook fékk ég þau ráð frá móðursystur minni að hellla sjóðandi vatni á blettinn. Síðan bætti hún við að ég ætti að fara fyrst úr buxunum.

Erfitt Ég sá hvergi leiðbeiningar um hvert kerran ætti að fara. Ég vona að hún verði ekki fyrir neinum hérna.

Umhugsunarvert Kannski erum við mætt til þess að skoða stofnanalegar geymslulausnir. Konan mín segir: „Kannski þegar við eigum átta börn.“ Við eigum engin börn. Við höldum áfram.

Nauðsynlegt Við erum að skoða kerti. Við eigum mörg kerti heima. Þau voru öll keypt í IKEA. Þessi eru örlítið öðruvísi.

Plássleysi Hún óskaði eftir áliti mínu á þessari lausn fyrir eldhúsið. Ég svaraði því að það væri ekkert pláss. Það var rangt svar.

Ástæða? Við erum að skoða spegla. Mig rámar eitthvað í samtal um að þessi þörf væri til staðar.

Ringulreið Þetta er ekki spegill. Upprunalegi tilgangur heimsóknarinnar er enn fullkomlega óljós

Rottugangur Konan mín er heilluð af tuskurottum. Það kemur mér ekki á óvart þrátt fyrir að ég undrast hversu áberandi þær eru í markaðsetningu IKEA.

Svíarottur Fleiri rottur. Ég er farinn að halda að þær séu á einhvern hátt mikilvægar í sænskri menningu

Þörf Konan mín var að benda mér á að þessar mæliskeiðar virtust gæðalegar. Ég hef ekki tekið eftir því að aðrar mæliskeiðar sem við eigum séu sérstaklega illa hannaðar.

Skyldukaup „Hérna fær maður servíettur,“ segir konan mín. Það er ljóst að ályktunarhæfni hennar er einstök.

Jákvæður „Ertu tilbúinn?,“ segir hún. Ég játa án þess að hafa hugmynd um við hvað hún á.

Fegurð „Fallegt ,“ segir hún. Ég læt í ljós efasemdir mínar um að hengja mynd af ókunnugri konu upp í íbúðinni okkar. Hún var að tala um rammann. Ég er á hálum ís.

Dauði Við búum í kjallara. Ég óttast um líf allra plantna sem við tökum að okkur.

Tómur „Hvað er þetta?“ spyr hún. Ég les á miðann og er engu nær.

Vandræði Ég hef verið staðinn að verki

Ís Það er tími til kominn að borga. Í innkaupakerrunni er ábreiða yfir örbylgjuofn, skál undir sykur og skilrúm í skúffur. Við erum ekki með spegil. „Mig langar í ís,“ segir konan mín.

Ást „Ég elska þig að eilífu þrátt fyrir að ég þurfi þess eiginlega,“ segir konan mín. Ég elska hana líka.