Málið vakti gríðarlega athygli í Svíþjóð. Margar spurningar leituðu á fólk. Hver gat gert svona lagað? Af hverju? Hvað hafði gerst? Hvar var móðirin? En svörin létu standa á sér.
Litla stúlkubarnið og örlög þess vöktu upp miklar og sterkar tilfinningar hjá mörgum, þar á meðal hjá lögreglumönnunum sem rannsökuðu málið.
Þegar hún var jarðsett í nóvember 2003 voru margir lögreglumenn viðstaddir. Sture Olofsson, lögreglumaður, sat djúpt snortinn í kirkjunni með rauða rós og sagði við það tilefni að lögreglumennirnir væru þeir sem hefðu þekkt litlu stúlkuna lengst, hefðu umgengist mál hennar daglega. Hann og starfsfélagi hans, Hans Strindlund, hafa haldið máli litlu stúlkunnar gangandi allar götur síðan hún fannst þetta kalda desemberkvöld. Þeir gátu ekki gleymt henni eða gefið upp vonina um að morðingi hennar myndi finnast um síðir. Aftonbladet skýrir frá þessu.
Réttarmeinafræðingar komust að því að litla stúlkan fæddist lifandi en hafði verið kæfð einni til sex klukkustundum eftir fæðinguna. Síðan var líki hennar komið fyrir í undirgöngunum. Það gerðist tæpum sólarhring eftir að hún fæddist.
Þegar lík hennar fannst var stórt svæði við undirgöngin girt af og umfangsmikil lögreglurannsókn hófst. Lögreglan um allt land kom að málinu.
Nokkrum mánuðum síðar var skoskt par handtekið en það hafði verið í Svíþjóð þegar líkið fannst. Hálfu ári síðar var breskt par handtekið. Lögreglan var í bæði skiptin sannfærð um að hún hefði fundið móður stúlkunnar en dna rannsóknir sýndu að svo var ekki. Á líkinu fannst dna úr annarri manneskju.
Með nýrri dna-tækni er nú hægt að búa til teikningar af fólki út frá upplýsingum um dna þeirra. Það var nýlega gert í þessu máli. Lögreglan telur að teikningin sýni móður stúlkunnar eða náinn ættingja hennar.
Nú eru rúmlega 16 ár síðan lík stúlkunnar fannst en lögreglan hefur ekki gefið upp von um að finna móður hennar eða þann sem varð henni að bana. Vonast er til að fyrrnefnd teikning verði til þess að málið leysist.
Þegar hún var jarðsett setti Sture Olofsson rauða rós á kistu hennar þegar hún var látin síga ofan í gröfina. Á hjartalaga legsteininum stendur: „Óþekkt stúlkubarn.“
Hún fékk ekki nafn, ekki kennitölu en hún á samt sem áður sína sögu, sinn bakgrunn.
