Jólin eru handan við hornið og óhjákvæmilegur fylgifiskur þeirra eru jólapeysudagar fyrirtækja. Markmið þeirra er að skapa stemmingu innan fyrirtækisins og létta lund starfsmanna. Aukin starfsánægja er lokatakmarkið. Samkvæmt grein eftir André Spicer, prófessor við City University London á Guardian þá er alls ekki víst að slík „hamingjuþvingun“ skili sér.
Í grein Spicer fjallar hann um þá viðleitni fyrirtækja að gera vinnustaðina skemmtilegri. Tekur hann dæmi um rennibrautir á skrifstofu Google í Zurich og hvernig að netverslunarrisinn Zappos hvetur starfsmenn sína reglulega til þess að klæða sig upp sem eftirlætisdýrið sitt. Svo langt hefur þessi þróun gengið að sérstakur iðnaður „gleðigjafa“ (e. funsultants) hefur myndast en slíkir ráðgjafar koma með ábendingar um hvernig gera megi vinnustaði skemmtilegri. „En þrátt fyrir alla þessa viðleitni þá er vinnan ennþá ömurleg,“ segir Spicer.
Að hans mati ættu fyrirtæki að draga úr kjánalátum og vísar til rannsóknar frá Harvard-háskóla þar sem niðurstaðan var á þá leið að starfsmenn væru ánægðastir þegar þeir gætu einbeitt sér að mikilvægum verkefnum og náð raunverulegum árangri við úrlausn þeirra. Í stað þess að setja krafta sína í tilgangslausar uppákomur þá gætu fyrirtæki reynt að bæta starfsánægju með því að leyfa starfsmönnum að vinna heiman frá sér nokkrum sinnum í mánuði. Í því samhengi vísar Spicer í aðra rannsókn þar sem að framleiðni innan fyrirtækja rauk upp við slíkar aðgerðir.
Í grein sinni fer Spicer um víðan völl. Hann segir að kenningin um að ánægður starfsmaður sé góður starfsmaður sé elsta klisja mannauðsstjórnunar og eigi ekki endilega við rök að styðjast. Sem dæmi um það nefnir hann rannsókn þar sem að tveir hópar voru látnir prófarkalesa texta. Annar hópurinn fékk að hlýða á uppistand fyrir verkefnið og niðurstaðan varð sú að sá hópur stóð sig lakar en hinn sem fékk enga gleðistund. Þá vísar hann í dæmi um stórmarkað var með minnstu starfsánægjuna en skilaði mestum hagnaði og skilvirkni.
Að mati Spicer kann starfsánægja á vinnustað að vera góð í sumum tilvikum, til dæmis þegar starfið snýst um samskipti við viðskiptavini, en annarsstaðar eru vísbendingar í þá átt að áherslan á hamingjuna sé kvöð. Ein rannsókn sýndi fram á það að fólk sem var önugt í skapi náði fram hagstæðari samningum heldur en starfsfólk sem var í góðu skapi. Þá voru önugir einnig betri í að átta sig á blekkingum heldur en þeir skapgóðu.
