„Mig grunaði aldrei að ég þyrfti að leita að honum og hvað þá að þetta tæki allan þennan tíma. Ég var samt alltaf sannfærð um að ég yrði að finna út hverra manna ég væri. Ég gat ekki hætt þarna,“ segir Benedikta Eik Eiríksdóttir en hún varð fyrir miklu áfalli fyrir rúmlega tveimur áratugum þegar í ljós kom að hún var rangfeðruð. Það var ekki fyrr en á seinasta ári að henni tókst að hafa uppi á nafni blóðföðurs síns.Benedikta hefur tvisvar áður sagt sögu sína opinberlega í viðtali við Kastljós. Fyrra skiptið var árið 2008 og seinna skiptið var í desember síðastliðnum.

Í viðtali sem birtist í nýjasta tölublaði Mannlífs kveðst Benedikta hafa fengið áfall þegar hún fékk að vita að hún væri ekki dóttir mannsins sem skráður var í þjóðskrá sem faðir hennar.

Á seinasta ári fékk Benedikta síðan símtal frá ókunnugri manneskju sem tjáði hennar að faðir hennar héti Eiríkur Ragnar Guðjónsson. Við nánari aðgrennslan kom í ljós að Eiríkur Ragnar hafði látist árið 2013.

„Ég náði aldrei að hitta hann því miður. Ég mun bara þekkja pabba minn í gegnum hans nánustu. Mér tókst hins vegar að finna hann og fyrir það er ég gríðarlega þakklát,“ segir Benedikta en þó að hún hafi ekki fengið tækifæri til að kynnast föður sínum þá reyndist það henni mikil blessun að eignast fimm ný systkini á einni nóttu. Síðar átti hún eftir að höfða véfengingarmál gegn móður sinni og manninum sem henni hafði áður verið talin trú um að væri faðir hennar. Hún fékk í kjölfarið staðfest fyrir dómi að Eiríkur Ragnar Guðjónsson væri hennar líffræðilegi faðir.

„Ég hef ekki getað kallað mig dóttur neins í tuttugu ár og get núna loksins kallað mig Eiríksdóttur í þjóðskrá samkvæmt úrskurði héraðsdóms og það er mjög mikilvægt fyrir mig. Þegar ég sá fram á að þurfa að stefna nýju systkinum mínum fyrir dóm og gera þetta mál opinbert þá setti ég mig í stellingar og hélt að þau yrðu ósátt við það. Það varð aldrei og þau sýndu mér fullan skilning og fyrir það er ég óendanlega þakklát.“