Um miðjan ágúst lýsti Björn Leví Gunnarsson, þingmaður Pírata, því yfir að engar öryggiskröfur væru gerðar til þingmanna varðandi það að taka með sér síma og fartölur í ferðalög erlendis, hvar hætta væri á að gögnum sé stolið úr þeim, án vitneskju eigandans.
Tilefni ummæla Björns var frétt Aftenposten um að norski sjávarútvegsráðherrann Per Sandberg hygðist segja af sér embætti, þar sem hann hafi brotið fjölda öryggisreglna þegar hann ferðaðist til Íran. Sandberg tilkynnti ekki um ferðina, en með því að taka með sér farsímann sinn braut hann reglur þjóðaröryggisstofnunar Noregs.
Eyjan lagði fram fyrirspurn til stjórnarráðsins í kjölfarið, um hvaða öryggisreglur giltu hér á landi fyrir síma ráðherra og þingmanna. Þar segir að ráðstafanir séu gerðar hjá ráðherrum, en þeim sé ekki bannað að ferðast erlendis með síma sína eða fartölvur.
Hinsvegar eru ekki neinar öryggisráðstafanir gerðar við síma eða tölvur þingmanna, samkvæmt svörunum:
Eru einhverjar öryggisreglur í gildi varðandi síma/fartölvur ráðherra og þingmanna ?
„Ráðstafanir eru gerðar til að tryggja öryggi gagna í tölvum og í snjalltækjum ráðherra í þeim búnaði sem þeir hafa frá Rekstrarfélagi Stjórnarráðsins. Er það gert í formi læsinga, beintenginga og dulkóðunar.“
Eru einhverjar reglur varðandi ferðalög ráðherra/þingmanna erlendis ?
„Framangreindar öryggisráðstafanir gilda einnig þegar búnaður er tekinn með til útlanda. Ekki eru í gildi öryggisreglur sem banna ráðherrum að ferðast með farsíma erlendis.“
Björn nefndi að íslendingar hefðu áður brennt sig á því að dulkóða ekki gögn sín og nefndi samninganefd Icesave sem dæmi:
„…samninganefndin íslenska mætti til fundar við þá bresku og bretarnir vissu um allt fyrirfram, þar sem tölvupóstssamskipti þeirra voru ekki dulkóðuð. Bretarnir gátu einfaldlega lesið öll tölvupóstssamskiptin.“