Elín Káradóttir heldur úti blogsíðu undir eigin nafni þar sem hún skrifar um jákvætt hugarfar, fjármál og lífstíl. Í þessum pistli fjallar hún um sjálfskipað prógramm sem hún er í sem hún kallar #10peppvikur.
„Það er ekkert spennandi að drekka alltaf bara vatn, borða chia graut og hvað þá avocadó“! – hugsa eflaust einhverjir. Menn vilja frekar drekka eitthvað með bragði, alltaf, alla daga. Fá sér alltaf það sem mönnum langar í frekar en að hugsa um hvað væri gott fyrir mann að borða. Ég er sem betur fer á þeim stað að mér finnst matur sem gefur mér langvarandi góða tilfinningu, mjög góður.
Þessi setning:“Það er ekkert spennandi að…“ truflar mig. Ég bara skil ekki af hverju hreint vatn er ekki nógu spennandi?!? Af hverju er það ekki spennandi að borða mat sem manni líður vel af og til lengri tíma (margra ára) gefur þér orku til að njóta lífsins??
Ég spyr: er það rosalega spennandi að vera í mikilli yfirþyngd upp úr þrítugt og vera orðin kjagandi um fimmtugt og þurfa lifa haltrandi feit/ur í sirka 20-30 ár til viðbótar?? Og er eitthvað spennandi við það að fresta því alltaf að hugsa örlítið skynsamlega og svo þegar þú ert orðinn sextugur, komin á nokkur lyf og líkaminn er um það bil að gefast upp – er þá rétti tíminn fyrir þig að gera eitthvað í þínum málum? Hvað verður þá „spennandi“ að setja ofan í þig??
Ég veit vel að ég er yfir kjörþyngd eftir tvær meðgöngur – ég segi þetta samt, því þetta eru spurningar sem ég spyr sjálfa mig. Svörin frá sjálfri mér nota ég sem hvatningu til þess að hreyfa mig og velja matinn betur ofan í mig. Að sjá kjagandi þrútið og þreytt fólk um sextugt hvetur mig, rétt tæplega þrítuga manneskjuna, til að velja betur og taka betri ákvarðanir um mat og hreyfingu.
Eins og einhverjir hafa tekið eftir þá er ég í sjálfskipuðu prógrammi sem ég kalla #10peppvikur. Þar sem ég hvet sjálfa mig áfram í átt að betra lífi, mjaka mér nær kjörþyngd og vera orkumeiri. Einhverjir eru að fylgjast með mér á Instagram (ekaradottir) og sjá hvað ég er að elda og bralla í kringum #10peppvikur.
Staðan eftir vikuna er svona:
Matarræði: Ég hef komið mér back to basic í matarræðinu og það gengur vel. Mér finnst alltaf ganga vel þegar ég næ að undirbúa og skipuleggja vel næstu daga. Ég er með barn á brjósti og þarf þess vegna að borða vel af góðum kolvetnum.
Veikleiki: skammtastærðir… ég þarf að vinna í þeim. Já, og vera aðeins skipulagðari; til dæmis var keypt prins póló í einni búðarferðinni og ég fékk mér eina ostaslaufu þegar ég var á ferðinni og að flýta mér. Ojæja, ég er ekki fullkomin – sem betur fer!
Hreyfing: Á þessari viku fór ég einu sinni út í gönguferð. Fór reyndar 2x í sund með dóttur minni og hef ekki töluna á ferðunum sem ég fór með henni í rennibrautirnar (ég fór bara þangað til hún var þreytt… og ég varð sveitt).
Annars hef ég hugsað um það á hverjum degi að mig langi til að hreyfa mig en ég finn ekki tímann. (Jább, algengasta afsökunin) Ég þarf að færa til og breyta hjá mér rútínu þannig að ég komi smá hreyfingu fyrir. Það er mission! Því mér finnst mjög gaman að hreyfa mig, ég bara týni sjálfri mér í amstri dagsins og lít á klukkuna á kvöldin og þá er hún iðulega orðin 11 að kvöldi til.
Vellíðan: Mér líður mjög vel líkamlega og andlega líka – þrátt fyrir rigningu þá er ég hin hressasta. Ég væri til í að ná að setja oftar í þvottavélina yfir daginn, en ég er að æfa mig í því að láta það ekki trufla góða skapið. Ég er að ná góðum nætur svefn og drekk vel af vatni = eitt stykki hress Elín.
Vigtin: -1,5 kg.
Ég hlakka til komandi viku – vertu með.. þetta er gaman
