Sveigjanleiki, Sómasamlokur, kókómjólk og kaffiklúbbur
Karl Pétur fæddist árið 1969. Hann ólst upp með foreldrum sínum og tveimur eldri systrum í Hólahverfinu í Breiðholti, á einn yngri hálfbróður og eru þeir samfeðra. Hann útskrifaðist úr Versló 1990 og lærði svo stjórnmálafræði við Háskóla Íslands. Karl Pétur býr með eiginkonu sinni, Guðrúnu Tinnu, á Seltjarnarnesi og þau eiga fjögur börn: Katrínu Önnu, 14 ára, Kötlu, 11 ára, og tvíburana Grím Fannar og Fanneyju Petru, 5 ára. Hann á jafnframt einn son frá fyrra sambandi, Ara Pál, sem er tvítugur. Karl Pétur starfar sem ráðgjafi á sviði samskipta, rekstrar og almannatengsla en undanfarna mánuði hefur hann starfað sem aðstoðarmaður félags- og velferðarráðherra.
„Ég vakna yfirleitt eins seint og ég kemst upp með enda er hvíldin alveg ofsalega mikilvæg. Ég vakna bara nógu seint til að geta hent mér í sturtu og borðað morgunmatinn, Hámark með jarðarberjabragði, í bílnum. Fyrst á dagskrá flesta morgna er að hitta kunningja mína í kaffifélaginu á Skólavörðustíg. Þetta er skemmtilegur hópur sem á saman gæðastund í svona korter, hálftíma, alla virka morgna. Ætli þetta séu ekki að verða tíu ár sem við höfum komið saman, aðallega viðræðugott fólk úr fjölmiðla- og listaheiminum.
Þaðan fer ég oftast beint ráðuneytið en það virðist alveg sama hversu vel maður planar daginn, það er alltaf eitthvað sem kemur á óvart. Vanalega er ég búinn að setja niður dagskrá þegar ég sest við skrifborðið en svo byrja hlutirnir að gerast, oftast á miklum hraða, þannig að venjulegur dagur er mjög annasamur og fjölbreyttur. Yfirleitt gengur þetta á með fundum, undirbúningi, stefnumótun og samtölum við fólk sem tengist þessum fjölbreyttu málaflokkum sem við erum að vinna með.
Stemningin í vinnunni er þó óvanaleg akkúrat núna af því við erum í kosningabaráttu og allt á fullu. Maður er yfirleitt með svona sautján Messenger-glugga opna, passandi upp á að allir séu með alla bolta á lofti á sama tíma og að hlutirnir komist rétt til skila.“
„Oftast fer ég niður í mötuneyti og fæ mér að hádegismat þar. Uppáhaldshádegismaturinn minn er samt alltaf þessi klassíska Sómasamloka með hangikjöti og baunasalati og kókómjólk með. Ég er sæmilegasti matgæðingur en í amstri dagsins þá nenni ég yfirleitt ekki að eltast við eitthvert svona gourmet-stöff. Mér finnst fínt að vera fljótur að borða og koma þá frekar fleiri hlutum í verk.
Í vinnunni minni eru engir tveir dagar eins. Í síðustu viku vaknaði ég til dæmis og ætlaði að fljúga til Kaupmannahafnar í hádeginu en endaði heima um kvöldið af því það var skipt um flokksformann. Í þessu starfi er það sveigjanleikinn sem gildir, enda ekkert starfsöryggi í boði og allt breytingum háð, bæði innan dagsins og jafnvel klukkutímans.“
„Eins og staðan er núna er auðvitað allt að gerast og það er bæði líflegt og skemmtilegt, en á sama tíma er ég ekki eins mikið með fjölskyldunni og ég er vanur. Ég hef nefnilega alltaf reynt að halda fast í þá reglu að koma ekki seinna heim en klukkan fimm eða í síðasta lagi hálf sex.
Fyrir nokkrum árum var ég á bakpokaferðalagi á Indlandi með konunni minni. Þar fengum við tækifæri til að hitta Murli heitinn Deora ráðherra. Ég var alveg hræðilega stressaður enda leit ég mikið upp til þessa manns. Eftir að hafa setið með honum í klukkutíma þá gaf hann mér besta ráð sem mér hefur verið gefið um ævina: „Slappaðu af“.
Það er sama ráðið. Slappaðu af. Það er yfirleitt engin sérstök ástæða til að vera á taugum eða nálum yfir því sem við erum á taugum og nálum yfir. Það endar allt einhvern veginn og yfirleitt á besta veg.
Ég hefði viljað hafa heilbrigðara sjálfstraust.
Dætur mínar byrja þá að hringja upp úr klukkan þrjú til að spyrja hvað sé í matinn og ég þarf að spinna eitthvað upp. Á þessum tímapunkti er ég yfirleitt alls ekki búinn að ákveða hvað á að vera í matinn, hvað þá kaupa hráefnið, svo ég fer að spá í hvað sé til í ísskápnum og hvað sé við hæfi. Mér finnst alveg einstaklega róandi að koma heim, saxa matinn og eiga gæðastund með sjálfum mér í eldhúsinu eftir vinnu.“
„Eftir kvöldmat þurfum við hjónin að svæfa tvíburana okkar en þetta getur stundum verið eltingarleikur um allt hús, tveir allsberir fimm ára krakkar á fleygiferð. Oftast eru þau samt sofnuð á milli átta og hálf níu og þá finnst mér gott að fara í Vesturbæjarlaugina. Þar er oftast mjög skemmtilegt samfélag á kvöldin. Allir kátir og léttir og gaman að spjalla. Þetta er líka ágætis leið til að hlaða batteríin. Svo tek ég oft smá syrpu við vinnu aftur, slakur eftir sundið.“
„Stundum reyni ég að horfa á eitthvað skemmtilegt í sjónvarpinu eða lesa góða bók. Núna er ég að horfa á nýja HBO-seríu sem heitir The Douche, en hún er eftir höfunda The Wire. Þessir þættir eru jafnvel betri en The Wire. Svo er ég í skýjunum af því Larry Davis er með nýja seríu af Curb your enthusiasm. Þessi sería er fyndnari en allt sem hann hefur gert hingað til. Ég mæli með henni.“
