RÚV endursýnir á sunnudagskvöldum Hótel Tindastól, Fawlty Towers, þar sem John Cleese er í hlutverki hóteleigandans úrilla, Basil Fawlty. Það eru áratugir síðan þessir þættir voru fyrst sýndir hér á landi og þeir hafa sannarlega elst vel. John Cleese er auðvitað snillingur og nýtur sín sérlega vel sem hinn hrokafulli og snobbaði hóteleigandi sem aldrei er í góðu skapi. Öll líkamstjáning hans er stórkostlega skemmtileg og hann notar sína löngu útlimi þannig að eftir er tekið. Sem gamanleikari er hann hárnákvæmur í tímasetningum. Það er unun að fylgjast með þessum stórbrotna gamanleikara sem er þarna í essinu sínu.

Basil er einkar ósvífinn manngerð en er um leið nokkuð lítill í sér, eins og sést í samskiptum hans við eiginkonuna, sem Prunella Scales leikur svo vel. Hann óttast hana og hún kemur fram við hann eins og hann sé þreytandi barn sem hún verði að sinna þótt hana langi miklu meira til að gera ýmislegt annað. Andrew Sachs fer á kostum sem velviljaði þjónninn frá Barcelona sem kann takmarkaða ensku. Samskipti hans og Basil eru kostuleg en sá fyrrnefndi lítur mjög niður á hann og leynir því ekki. Connie Booth (sem var eiginkona Cleese þegar fyrstu þættirnir voru gerðir) er traust í hlutverki sínu sem hin skynsama þjónustustúlka Polly.

Cleese og Booth sáu í sameiningu um handritsgerð. Þættirnir urðu aldrei mjög margir, 12 talsins, og hefðu mátt vera margfalt fleiri. Þarna er frumleiki í fyrirrúmi ásamt dágóðum skammti af ósvífni í bland við algjörlega ótaminn galsa. Þarna er engin pólitísk rétthugsun, allt getur gerst og margt sagt sem í raunveruleikanum þætti beinlínis ósmekklegt. Þarna er allt leyfilegt og það er einmitt það sem er svo skemmtilegt.