Orðið á götunni er að leiðarar dagblaðanna í dag geti varla verið ólíkari þó þeir fjalli um sama hlutinn. Leiðarahöfundur Morgunblaðsins, sem engum dylst að er Davíð Oddsson ritstjóri, líkir lögbannsmálinu við lekamálið, auglýsir eftir réttlætisriddörum, vitnar í Pál Vilhjálmsson Moggabloggara, gefur í skyn að lögbannið hafi verið sett á markvisst til að valda Sjálfstæðisflokknum hámarksskaða og nær að senda fréttastofu RÚV enn eina pilluna:
Það blasir því við að upplýsingaþjófarnir hafa gögn um þúsundir manna en velta sér aðeins upp úr einu nafni til að reyna að afbaka yfirstandandi kosningar.
Og Ríkisútvarpið tekur fullan þátt í leiknum eins og gegn öðrum forsætsráðherra fyrir rúmu ári og viti menn, þá einmitt í samstarfi við sömu kumpána og núna. Þetta ástand getur vart ömurlegra verið,
segir Davíð í leiðara Morgunblaðsins í dag.
Á sama tíma í Fréttablaðinu talar Magnús Guðmundsson menningarritstjóri um mikilvægi fjölmiðla, tjáningarfrelsis, gefur í skyn að sýslumaður gangi erinda Sjálfstæðisflokksins og krefst þess að lögbannið verði afturkallað strax:
Atburðir síðastliðins mánudags þegar sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu úrskurðaði um lögbann á fréttaflutning Stundarinnar og Reykjavík Media eru áfall og afturför fyrir íslenska fjölmiðlun. Atlaga að opinni, lýðræðislegri og lífsnauðsynlegri fjölmiðlun og tjáningarfrelsi í landi þar sem hvert spillingarmálið virðist reka annað. Takmörkun á möguleikum kjósenda til þess að fá upplýsingar sem eiga erindi við almenning. Takmörkun á lýðræðislegum réttindum almennings. Lýðræði þar sem fjölmiðlar eru múlbundnir og þeim gert ómögulegt að fjalla um hagsmunatengsl ráðamanna við fjármálaöflin stendur á brauðfótum,
segir Magnús.
Athygli vekur að orð Magnúsar ríma mun betur við orð forystumanna Sjálfstæðismanna en orð Davíðs.
Ég tel að við eigum að byggja okkar opna samfélag upp með þeim hætti að fjölmiðlar séu frjálsir af því að flytja fréttir, fjalla um málefni, sérstaklega þau sem varða almenning
sagði Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins í samtali við RÚV gær. Sagði hann lögbannið út í hött, verja þurfi tjáningarfrelsið og frjálsa fjölmiðla. Og þó svo að hann væri ekki endilega sáttur við allt sem um hann sé skrifað þá viti hann að sem opinber persóna gildi önnur viðmið um hann en aðra:
Og við þurfum að gera mun á opinberum persónum í því samhengi og hinum sem á ekkert að vera að fjalla um ef það varðar með engum hætti almannahagsmuni.
Guðlaugur Þór Þórðarson, Kristján Þór Júlíusson, Óli Björn Kárason og fleiri Sjálfstæðismenn tóku í sama eða svipaðan streng og Bjarni. Má því skilja umræðuna sem svo að Davíð sé að fjarlægjast hugsanagang Sjálfstæðismanna, nema þá að Sjálfstæðismennirnir séu einfaldlega með kosningagrímuna á sér.