Það er satt að segja ansi langt síðan maður velti kjarnorkuógninni fyrir sér í alvöru. Hún var til staðar á unglingsárum mínum, á tíma kalda stríðsins, en samt fannst manni eins og kerfið sem kallaðist MAD héldi alltaf – MAD var mutual assured destruction, gagnkvæm örugg eyðilegging. Ógnarjafnvægi var það nefnt. En kjarnorkuvopnunum hélt samt áfram að fjölga og fleiri ríki eignuðust þau. Maður trúði því samt að leiðtogar heimsins væru svo skynsamir menn, eða að minnsta kosti nokkurn veginn, að þeir myndu ekki beita þessum hræðilegu vopnum. Þótt Brésnef og Nixon væru slæmir ætlaði maður þeim ekki slíka vitleysu.

En nú er aftur talað um kjarnorkuvána, eins og hún vofi yfir. Myndin hér að neðan er úr The Independent, hún sýnir hvaða ríki í heiminum ráða yfir kjarnorkuvopnum. Þau eru óhugnanlega mörg. Þarna eru ekki bara stórveldi kalda stríðsins, Bandaríkin og Rússland með brjálæðisleg kjarnorkuvopnabúr, um 7000 sprengjur hvort ríki, óg til að þurrka mannkynið af jörðinni, heldur eru þarna líka ríki eins og Norður-Kórea, Ísrael, Pakistan – og auðvitað Kína. Með alþjóðlegu samkomulagi reyndi Obama forseti að girða fyrir að Íranir kæmust yfir kjarnorkuvopn.

Þetta eru alls 14995 kjarnorkusprengjur, samkvæmt þessari talningu. Og nú eru tveir kolvitlausir valdamenn komnir á fullt í meting um hvor geti farið að sprengja hinn. Donald Trump lætur engan úr stjórnkerfi Bandaríkjanna vita þegar hann allt í einu fer að hóta að láta rigna eldi og eimyrju yfir Norður-Kóreu. Einræðisherrans Kim Jong Un hefur uppi digurbarkalegar yfirlýsingar um að senda sprengjur á nágrannaríki  – það er erfitt að segja hvaða innistæða er fyrir hótunum þessa fáráðlings.

Kerfið í Bandaríkjunum er hannað þannig að vald forsetans yfir kjarnorkuvopnatakkanum er óskorað. Ef forsetinn vill sprengja einn morguninn, eða eftir sjónvarpsgláp um kvöld, er varla nein leið að koma í veg fyrir það. Hvað gera þá hinir, vilja þeir ekki nota sprengjurnar sínar líka? Heimsbyggðin þarf að treysta á stillingu þessara náunga, og manna eins og Vladimirs Pútín, það er heldur vond tilhugsun.  Miðað við þetta upplifði maður öryggiskennd í kalda stríðinu, að minnsta kosti á seinni hluta þess.