Ég ætla að leyfa mér að endurbirta hér grein sem ég setti hér inn á vefinn árið 2010. Nú er að fara að birtast skýrsla um aðkomu þýska fjármálafyrirtækisins Hauck und Aufhauser að kaupunum á Búnaðarbanka. Það er gott að fá hlutina á hreint, en flest í þessu var löngu vitað. Greinin var svohljóðandi:
Því hefur verið haldið fram margsinnis á þessum síðum og í Silfri Egils í gegnum árin – allt frá tímanum að það var á Stöð 2 – að það hefði verið eintómt sjónarspil þegar þýska fjármálafyrirtækið Hauck und Aufhauser dúkkaði upp sem einn af kaupendum Búnaðarbanka. Áður hafði verið talað um að franski stórbankinn Societé Générale væri meðal kaupenda.
Ég man að við Vilhjálmur Bjarnason áttum tvö nokkuð ítarleg samtöl um þetta á sínum tíma.
Þessu var alltaf harðlega mótmælt – og það var meira að segja pöntuð skýrsla frá Ríkisendurskoðun þar sem staðhæft var að þetta væri allt í lagi.
Ýmislegt hefur reyndar komið á daginn sem bendir til þess að lítið hafi verið að marka þá stofnun. Kattaþvottur virðist hafa verið ein sérgrein hennar.
Nú staðfestir fyrrverandi viðskiptaráðherra, Valgerður Sverrisdóttir, loks að rétt fyrir undirskrift hafi komið í ljós að kaupandinn var lítið og óþekkt þýskt fjármálafyrirtæki en ekki franskur stórbanki. Þetta hafi verið með ólíkindum, en samt hafi hún skrifað undir.
Sigurjón Árnason, sem á þeim tíma var yfirmaður hjá Búnaðarbankanum, segir um þessi viðskipti fyrir framan rannsóknarnefndina:
[Þ]essi útlenski banki sem átti að vera Hauck & Aufhäuser sem var einhver lítill prívatbanki í Þýskalandi sem enginn hafði heyrt á minnst og hafði í rauninni enga getu til þess að taka þátt í, jafnvel þó að Búnaðarbankinn væri ekkert sérstaklega stór. Þess vegna fannst okkur þetta alltaf skrýtið þegar þetta var að gerast. Upphaflega átti að vera Société Générale sem það þótti […] þetta var allt eitthvað rosalega skrýtið.
[…]og maður hitti hann og maður upplifði það að hann hefði alveg eins getað hafa verið að kaupa ísbúð, hann vissi ekkert hvað hann var að kaupa. Það var algjörlega sénslaust að hann hafi verið að leggja svona mikla peninga undir þannig að ég hef alltaf verið sannfærður um það að þetta var bara einhvers konar framvirkur samningur, eða eitthvað slíkt, sem að, eða einhvers konar útfærsla þar sem hann var bara fulltrúi fyrir aðra aðila.
Hér er mynd af Finni Ingólfssyni og Ólafi Ólafssyni þar sem þeir aka sigri hrósandi burt með Búnaðarbankann. Myndin er eftir Þorkel Þorkelsson ljósmyndara og birtist í Morgunblaðinu, ein af merkustu fréttamyndum síðari ára á Íslandi.
Hér er hlekkur í skýrslu Ríkisendurskoðunar sem getið er í greininni. Framganga Vilhjálms Bjarnasonar í málinu er svo kapítúli út af fyrir sig. Hann hélt því gangandi í gegnum árin, líka á tímanum fyrir hrun þegar fáir höfðu áhuga á að heyra neina gagnrýni á fjármálakerfið.
