Ég verð að viðurkenna að ég hafði mínar efasemdir um að rétt væri að efna til sérstakra gagnmótmæla á Austurvelli vegna fundar sem svonefnd Íslensk þjóðfylking hafði boðað þar.

Þetta virðst satt að segja heldur tætingslegur hópur og vesæll, vægast sagt. Aðfarirnar hjá honum hafa sést á myndbandi sem hefur verið í umferð á netinu, það er tekið fyrir utan Café Catalina í Kópavogi sem virðist vera helsta aðsetur flokksins. Þetta eru engir Svíþjóðardemókratar sem fóru úr skallabúningunum yfir í fín jakkaföt eða ungverskir Jobbik í straujuðum einkennisbúningum. Að minnsta kosti ekki enn. Það er nokkuð langt í land með slíkt, eins og sjá má á myndbandinu.

Þarna fékk þessi flokkur fólks miklu meiri umfjöllun en hann á í raun skilið. Varð beinlínis aðalfréttin í öllum fjölmiðlum – fékk jafnvel meiri athygli en boðuð húsnæðisúrræði ríkisstjórnarinnar.

En svo finnst manni þetta kannski bara ágætt. Og það er ekki síst vegna Pírataþingmannsins Helga Hrafns Gunnarssonar sem lagði það á sig að mæta með fartölvuna sína út á Austurvöll og reka vitleysurnar ofan í þjóðfylkingarliðið. Það stóð og æpti á hann, en Helgi sýndi mikla þolinmæði og þrautseigju.

Ég hef áður sagt að ég skilji ekki að Helgi sé ekki í framboði fyrir Pírata í þingkosningunum. Það er sagt að hann ætli að fara að vinna í grasrótinni. En flokkur sem hefur ekki almennilega leiðtoga mun ekki hafa neina grasrót. En kannski er honum ætlað annað hlutverk – manni finnst eins og Helgi hljóti að vera sterkasti kandídatinn ef Píratar fara að mynda ríkisstjórn.