Enski hluti mbl.is sem nefnist Iceland Monitor (stórt nafn) gerir grein fyrir tískustraumum í miðbæ Reykjavíkur.

Þarna eru leiðbeiningar um hvernig eigi að passa inn í bæjarlífið og líta ekki út eins og túristi. Segir að maður eigi ekki að vera í útivistarfatnaði.

En í rauninni eru þetta úreltar leiðbeiningar. Laugavegurinn í Reykjavík er eins og hinn Laugavegurinn, þessi sem liggur í Landmannalaugar. Það eru allir í útivistarfatnaði.

Íslendingarnir eru upp til hópa í útivistarfötum líka þegar þeir koma í bæinn. Sérstaklega á þetta við á hátíðardögum eins og 17. júní og menningarnótt. Það er ekki tilviljun að Bankastræti hefur fengið nýtt heiti og kallast nú Flísstræti.

Það er að opna ný útivistarfatnaðarbúð á Laugaveginum, beint á móti Máli & menningu, undir merkjum 66 Norður. Önnur ný opnar á Skólavörðustíg, það er Rammagerðin, og svo fáum við stærstu flísbúð heims uppi við Hlemm, þar sem eitt sinn var Sautján.

Það er helst að þeir fáu þorpsbúar sem enn lafa í miðbænum, nokkrir hipsterar og ráðuneytisfólk sem skýst milli húsa séu í því sem mætti kalla borgaralegan götuklæðnað. Annars klæðast allir útivistarflíkum í dauflegum jarðlitum og tilheyrandi bomsum, arkandi upp Laugaveg og Skólavörðustíg.

Þess utan má kannski nefna einstaka hópa af drukknum Bretum sem hafa álpast hingað í fyllerísferðir og eru alltaf á bolnum.

Við sjáum stundum gamlar myndir og hugsum: „Mikið voru allir fallega klæddir á þessum tíma.“

Hvað ætli menn segi í framtíðinni þegar þeir sjá þegar þeir sjá hvernig fólkið var klætt í miðbæ Reykjavíkur á árum túristabólunnar miklu?