Ólafi Ragnari verður svo mikið um þegar hann sér að Magnús á Texasborgurum býður sig fram til forseta – til að auglýsa borgarana sína – að hann boðar í skyndi til blaðamannafundar.
Býður sig fram aftur.
Það er ekki lengur spurning um óvissuna í samfélaginu heldur kvalítet frambjóðenda.
Nema Ólafur ætli að tala um eitthvað allt annað.