Ég sé að Geir Haarde mun ávarpa fund ítalsk/íslenska viðskiptaráðsins ásamt Emmu Bonino sem nú mun vera utanríkisviðskiptaráðherra Ítalíu. Ég vissi reyndar ekki að hún gengdi því starfi. En hún er dugleg að lifa af í stjórnmálabaráttunni.
Ég hitti Emmu Bonino fyrst í Róm veturinn 1987. Þá var hún í litlum skrítnum flokki sem hét Partito Radicale. Þetta var hressilegur andkerfisflokkur, barðist gegn samtryggingu og spillingu, boðum og bönnum – frægastur varð flokkurinn þegar klámleikkonan Cicciolina bauð sig fram í nafni hans.
Ég var í blaðamannaskóla í París og fór til Ítalíu að skrifa grein um kommúnistaflokkinn. Heyktist hálfpartinn á því og skrifaði í staðinn grein um róttæka flokkinn. Það var meira stuð í honum – kontaktmaður minn hjá kommúnistunum var karl með alpahúfu að nafni Giancarlo Palletta, hafði barist í Spánarstríðinu og hitt Stalín – gott ef ekki sjálfan Lenín.
Ég skildi eiginlega ekkert af því sem karlinn sagði, svo ég dróst að fjörinu í kringum róttæka flokkinn. Þá var liðinn stuttur tími frá því að formaður hans, afar litríkur stjórnmálamaður að nafni Marco Pannella, hafði setið bundinn og keflaður í umræðuþætti hjá RAI, ítalska ríkissjónvarpinu. Þetta gerði hann til að mótmæla ritskoðun hjá þeirri stofnun.
Emma sagði mér allt af létta um flokkinn, ég fór með henni og ungum manni á kaffihús í miðborg Rómar þar sem við sátum lengi og drukkum kaffi og bjór.
Tíu árum síðar hitti ég Emmu Bonino í Reykjavík. Þá var hún orðin sjávarútvegskommisar Evrópusambandsins. Það var hálfgerður brandari, því Emma vissi ekkert um sjávarútveg. Hafði bara lent í djobbinu vegna torskiljanlegrar evró-málamiðlunar.
Hún var betur heima í embætti sínu sem mannréttindafulltrúi Evrópusambandsins sem hún gegndi líka. Emma er smávaxin kona, en hún er skapmikil og lætur engan segja sér fyrir verkum. Hún hefur alla tíð verið dálítið snjöll blanda af stjórnmálamanni og aktívista – það var einmitt þannig sem Partito Radicale starfaði.
Á sínum tíma dró hún ekki af sér í gagnrýni á stjórn Talibana í Afganistan og það var frægt þegar kastaðist í kekki með henni og Talibönum í ferð til Afganistan 1997. Þá var henni og fréttakonunni Christine Amanpour haldið föngnum undir byssukjöftum.