Það er makalaust hvað gamla fátæktarbælið – land drykkjusjúklinga, kaþólskrar kúgunar og almennrar óhamingju – spjarar sig vel í þessari könnun. Það er ekki langt síðan að íbúar Írlands voru enn að flýja landið – hver forðaði sér sem betur gat.
Ísland er í sjöunda sæti. Almennt virðist vera betra að búa í litlum ríkjum en stórum samkvæmt mælikvörðum Economist – sem segja auðvitað ekki allt um lífsgæði. Það er til dæmis ekki tekið með í reikninginn að mörgum þykir meira spennandi að búa í Frakklandi eða Bretlandi en Lúxemborg, Sviss eða Íslandi.
Norðurlöndin skora mjög vel, náttúrlega – og lönd þar sem er gott velferðarkerfi. Af tíu efstu ríkjunum eru sex í Evrópusambandinu.
Sjálfur ferðaðist ég mikið um Írland þegar ég var ungur maður. Ég kynntist líka mörgum Írum þegar ég bjó í Frakklandi. Upp úr 1990 fóru þeir smátt og smátt að tínast aftur heim – þá var loks einhverja vinnu og tekjur að hafa á eyjunni grænu. Á sama tíma hættu þeir flestir að hafa samúð með IRA.
Þegar Írar urðu ríkir misstu þeir áhuga á gömlu sjálfstæðisbaráttunni sem hélt lífinu í lýðveldishernum. Hún var partur af fátæktarbaslinu og minnimáttarkendinni.