Eitt af því sem er skemmtilegt við stjórnmálin – og lífið – er hvað er erfitt að gera plön. Hvernig hlutir fara í allt aðra átt en ætlunin var. Á sjötta og sjöunda áratugnum opnuðu listaskólar út um allt Bretlandi – það varð að finna eitthvað að gera fyrir baby boom kynslóðina. Námið í þessum skólum var frekar laust í reipunum og frjálslegt. Í þá fór alls kyns ungt fólk – sumt á lausum kili. Meðal annars ungur maður að nafni John Lennon.

Þessir skólar urðu sérstök gróðrarstía bresku tónlistarbylgjunnar sem varð til upp úr 1960. Breska poppið bar hróður landsins víða, gerði það að tískufyrirbæri, skaffaði fullt af túristum, það hefur verið gróðavænleg söluvara æ síðan.

Þannig getur stundum borgað sig að leggja peninga í menntun sem virðist óarðbær. Maður veit aldrei.

Hér er ein svona listaskólahljómsveit, því miður er hún hálfgleymd en hún var nokkuð stór á sínum tíma. Hún var frá borginni Leicester. Ég man að þegar ég var strákur lagði sjónvarpið heilan þátt undir hana í kvölddagskrá – sem var ekki algengt á þeim árum.

Family hefur reyndar stundum verið nefnd besta hljómsveitin sem aldrei sló í gegn. Þá er sjálfsagt átt við í Ameríku. Líka vanmetnasta hljómsveit allra tíma. Söngvarinn er engum líkur – hann heitir Roger Chapman, kallaður Chappo:

[youtube=http://youtube.com/watch?v=vdGTXcRyiKI&mode=related&search=]