Aðkoma norska ríkisolíufélagsins Petoro að olíuleit á Drekasvæðinu styrkir allt það ferli verulega. Fyrirtækin sem urðu ofan á í útboði Orkustofnunarinnar vegna olíuleitarinnar eru ekkert sérstaklega burðug – en þegar hinir þaulreyndu Norðmenn koma til skjalanna horfir þetta öðruvísi við.
Ísland verður þá kannski olíuríki innan einhvers árafjölda?
En svo má líka velta fyrir sér hvort við kærum okkur um það. Samkvæmt nýjum rannsóknum virðast horfurnar í loftslagsmálum fremur hafa versnað en hitt. Skýrsla Alþjóðabankans um hlýnun jarðar frá því fyrr í vetur er mjög áhyggjusamleg lesning.
Ef upplýst og vel megandi þjóð eins og Íslendingar – sem hefur gnægð orku – getur ekki haldið aftur af sér hvað varðar vinnslu jarðefnaeldsneytis, hvað þá með aðrar þjóðir? Þá er kannski ekki hægt að stemma stigu við þessu?
Nema við séum þeirrar skoðunar að loftslagsváin sé ekki annað en grýla?