Fiskveiðar eru afgangsstærð í Evrópusambandinu og það er hefð fyrir því að sjávarútvegsstjóri ESB komi frá löndum sem hafa fremur litla vigt – sá síðasti, Joe Borg, var frá Möltu – eða að þeir séu persónur sem hafa kannski ekki yfirgripsmikla þekkingu á málaflokknum. Þannig var hin lítríka ítalska stjórnmálakona, Emma Bonino sjávarútvegsstjóri árin 1994 til 1999. Bonino er stórbrotin kona, frábær talsmaður mannréttinda, en hún vissi ekki mikið um fiskveiðar.
Nú fá Grikkir að eiga fiskveiðistjórann – hún heitir Maria Damanaki. Grikkir borða mikinn fisk og þykir hann afar góður, þeir kunna að matreiða hann betur en þjóðir norðar í álfunni, en þeir eru ekki sérlega mikil fiskveiðiþjóð. Útgerðin sem tíðkuð er í Grikklandi fer yfirleitt fram á litlum bátum.
En Maria Damanaki er merkiskona.
Hún er fædd 1952 á Krít og hóf stjórnmálaferil sinn í röðum kommúnista. Hún varð fræg í uppreisninni í Tækniháskólanum í Aþenu 1973, það var á tíma herforingjastjórnarinnar sem féll árið eftir. Damanaki var handtekin og pyntuð af stjórninni. Hún mátti horfa upp á vini sína pyntaða og myrta. En hún varð þjóðkunn sem ein helsta rödd uppreisnarinnar í ólöglegri útvarpsstöð sem sendi út boðskapinn.
Hún varð þingmaður aðeins tuttugu og fimm ára, fyrst fyrir Kommúnistaflokkinn en síðar fyrir Synaspismos – sá flokkur er nú hluti af kosningabandalaginu Syriza sem vann stórsigur í þingkosningunum um daginn.Hún var um tíma formaður flokksins en sagði af sér eftir tap í kosningum.
Síðar gekk hún í sósíal-demókrataflokkinn Pasok og varð handgengin Giorgos Papandreou – sem síðar varð forsætisráðherra. Hún er verkfræðingur að mennt og hefur farið með sjávarútvegsmálin í framkvæmdastjórn ESB síðan 2010. Hún hefur skrifað tvær bækur um stjórnmál – önnur þeirra fjallar um konur í pólitík. Hún fæst við geysierfitt verkefni, endurskoðun á fiskveiðistefnu ESB sem ekki sér fyrir endann á.
