Það er mikilvægari spurning að velta fyrir sér hvernig næsta ár verður í íslensku samfélagi en að rifja upp hvernig síðasta ár var. En samt, lítum aðeins um öxl.
Þetta var árið sem verðbólgan fór niður í næstum ekki neitt og því hættu menn að ergja sig á verðtryggingunni. Þetta var ár leiðréttingarinnar miklu – það fór alltof mikill tími í það mál. Þetta var árið þegar andúð á útlendingum fór að skipta máli í íslenskum stjórnmálum – við Íslendingar erum svosem ekki einir á báti í þeim efnum. Sums staðar eru birtingarmyndir útlendingahaturs mun verri, en við þurfum að vara okkur.
Þetta var árið þegar gjaldeyrishöftin voru ekki afnumin. Hagvöxturinn sem átti að koma lét standa á sér. Árið þegar húsnæðisverð hækkaði mikið og árið þegar allir sem vettlingi geta valdið ætla að græða á túrismanum. Hætt er við að sé verið að blása út stóra bólu í hótelbyggingum og útleigu húsnæðis til ferðamanna.
Þetta var árið þegar varð merkilegt eldgos austur á landi og maður hélt um tíma að Bárðarbunga myndi springa með þeim afleiðingum að þyrfti kannski að flytja Íslendinga burt. Árið þegar sumir vildu gangast Noregi á hönd – en það tekur kannski að breytast með lækkandi olíuverði.
Árið þegar var mikið rifist og þrasað og stjórnmálaforingjar náðu ekki tökum á þeirri list að tala með skýrum og góðum hætti við kjósendur. Árið þegar ráðherra hraktist frá völdum eftir sorglegan vandræðagang. Árið þegar stjórnarandstaða var mestanpart úti á túni, tveir fyrrverandi stjórnmálaflokkar eru enn í losti eftir mikinn kosningaósigur, nýr miðjuflokkur virðist ekki hafa neitt að segja – það er helst að Píratar séu að gera eitthvað sem skiptir máli.
Þetta var gott ár í menningu- og bókmenntum, eins og mörg undanfarin ár. Það var metaðsókn á Visitors Ragnars Kjartanssonar í galleríi við Hverfisgötu, Ófeigur skrifaði Öræfi og Gyrðir hefur sjaldan verið betri, Ragnheiður, glæsileg íslensk ópera var frumflutt við miklar vinsældir, en Sinfóníuhljómsveitin hefur náð tökum á því að spila í Hörpu – hún hefur leikið afar vel upp á síðkastið. Það má nefna ótalmargt fleira.
Gangið svo hægt um gleðinnar dyr.
Ég ætla að leyfa mér að hnupla mynd af alnetinu, af vefnum Gamlar ljósmyndir. Myndin sýnir áramótaveislu á gamlárskvöld 1939 í Bankastræti 2, segir á vefnum. Þarna er fólk sem kann að skemmta sér. Það er prúðbúið, með fína hatta, maður leikur á gítar enda er greinilega verið að syngja.
Gleðilegt ár og kærar þakkir fyrir lestur á árinu sem er að líða!
