Margir urðu til að vara við stóru íbúðablokkinni sem er risin við Mýrargötu.
Það er verið að leggja lokahönd á hana, sýnist manni, íbúðir eru til sölu á uppsprengdu verði.
Það er ekki síst útsýnið sem trekkir – blokkin er auglýst með því að þaðan sé svo gott útsýni.
Þá er eins gott að vera staddur í húsinu sjálfu – því það spillir útsýni allra hinna.
Því útkoman er verri en svartsýnustu menn héldu. Þetta hús er eins og stórt æxli þarna á hafnarsvæðinu.
Enda er það byggt með þeirri græðgishugsjón sem virðist allsráðandi nú – að hafa nýtingarhlutfallið bara nógu andskoti hátt, þenjast út í hvern einasta rúmsentímeter sem skipulagið leyfir.
Og skítt með alla fagurfræði, þokka eða samræmi.
Hugsanlega seljast þessar íbúðir á hinu háa verði – það þá eins gott að gera það í tæka tíð. Einhvern veginn blasir við að innan tíðar verði verðfall á húsnæði.