Grímsey er einstakur staður, eyja langt í norðri, fjarri annarri byggð. Eyjan hangir á heimskautsbaugnum, en á sér langa og merkilega sögu. Um Grímsey er fjallað í bókum sem komu út fyrir jólin, Skálmöld eftir Einar Kárason og Ástarmeistaranum eftir Oddnýju Eir. Þetta er staður sem heillar. Sjálfur kom ég til Grímseyjar fyrir nokkrum árum – það var ógleymanlegt.

Grímsey er aðalfréttaefni í Akureyri vikublaði sem kemur út í dag. Þar segir í fyrirsögn að byggð í Grímsey sé að blæða út.

Að sumu leyti hjómar fréttin eins og úrdráttur úr skáldsögu sem fjallar um kvóta og fólk. Því eins og segir í blaðinu:

Kaup á veiðiheimildum fyrir lánsfé, kvótaskerðing og kynferðisbrot ógna framtíð byggðar í Grímsey.

Og ennfremur:

Það sem gæti riðið baggamuninn nú hvað varðar framtíð sjávarútvegs er að upp kom kynferðisbrot þar sem gerandi tengist útgerð í eynni. Heimamenn segja að sá maður eigi ekki afturkvæmt til Grímseyjar. Ef heimamenn eða þeir sem vilja áfram útgerð í Grímsey hafa ekki burði til að kaupa kvóta brotamannsins og halda í eynni gæti það haft mikil áhrif.