Nóbelsverðlaunahafann Joseph Stiglitz greinir á við franska hagfræðinginn Thomas Piketty um ójöfnuðinn sem hrjáir hinn kapítalíska heim. Pitketty heldur því fram í frægri bók sinni, Auðmagnið á tuttugustu og fyrstu öld, að vaxandi ójöfnuður sé líkt og byggður inn í kerfið, en því er Stiglitz ekki sammála.

Stiglitz heldur því fram að það sem höfum séð síðustu ár, staðnandi laun og vaxandi ójöfnuður, sé gervikapítalismi, ersatz er orðið sem hann notar, komið úr þýsku.

Regluverkið hafi verið beygt þannig að það þjóni ríkasta fólkinu. Að baki því liggi stjórnmálalegar ákvarðanir, allt frá tíma Reagans og Thatcher.

Stiglitz segir að hægt sé að endurheimta hagvöxtinn og almenna velmegun sem einkenndi miðbik síðustu aldar. Stiglitz telur að þetta þurfi ekki að vera flókið, það þurfi að hækka skatta á fjármagnstekjur og skatta á erfðafé. Það þurfi að eyða meira og almennar í menntun, setja hörð lög gegn hringamyndun, takmarka launagreiðslur og bónusa til forstjóra og setja lög um banka sem aftri þeim frá því að liggja eins og sníkjudýr á samfélaginu.

Með þessu fengist meiri jöfnuður og aukið markaðsfrelsi.

Þannig sé spurningin ekki um auðmagnið á tuttugustu og fyrstu öld, svo vitnað sé í titil bókar Pikettys, heldur um lýðræði á tuttugustu og fyrstu öld.