Smári McCarthy, þingmaður Pírata, er einn fjölmargra sem hafa gagnrýnt frammistöðu Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, í Kastljósinu í gær. Smári skrifar á Facebooksíðu sína að hann hafi meiri áhuga á að vera skilvirkur í sínum störfum, heldur en að vera popúlisti:
„Nú vill svo til að ég er þingmaður Suðurkjördæmis, en bý einmitt í 101 Reykjavík. Hvers vegna get ég ekki drullast til að búa í kjördæminu, kunna einhverjir að spyrja sig? Svarið er einfalt: ef valið stendur milli þess að keyra í 2 tíma á dag, eða að vinna 2 tímum lengur, þá geri ég það síðarnefnda. Ég hef meiri áhuga á því að vera skilvirkur í störfum mínum fyrir Suðurkjördæmi og fyrir Ísland heldur en að vera popúlisti.“
Þá segir Smári að þingmannsstarfið snúist ekki um að keyra í hringi, þamba kaffi og röfla á kaffistofum, heldur að lesa tillögur og umsagnir. Það sé ekki gert undir stýri:
„Það er vissulega rétt að það er mikilvægt að vera í kjördæminu og hitta fólk, og ég geri það þegar ég get (eins og síðustu daga, til dæmis); og ég reyni jafnframt að gera mig aðgengilegan fyrir fólk í kjördæminu sem vill ná tali af mér…-/- Ég dreg það hins vegar í efa að það sé eitthvað tiltekið gagn af því að gera ekkert nema að keyra í hringi í kjördæminu, þambandi kaffi og röflandi á kaffistofum ─ sér í lagi á kostnað almennings!
Þingmannsstarfið snýst fyrst og fremst um að lesa tillögur og umsagnir og skilja málefnin til hlýtar, og það er afar hættulegt að lesa undir stýri. Í stað þess að rúnta milli staða takandi í spaðann á fólki og lofandi því upp í ermina á mér allskonar reyni ég frekar að vinna vinnuna mína, sitjandi á skrifstofu minni heima eða, oftar, niðri í Vonarstræti 8 (skrifstofur þingmanna Pírata), svo ég geti sinnt starfinu mínu eins vel og mögulegt er. Þegar einhverjir vilja koma athugasemdum varðandi mál á framfæri munnlega skal ég glaður taka símtal eða bjóða þeim í kaffi á þinginu, eða jú ég get líka sest upp í bíl og rúntað til þeirra til að taka spjallið.“
Að lokum vitnar Smári síðan í rottu-ummæli Ásmundar, sem virðast á góðri leið með að verða að einskonar tískufyrirbrigði:
„En ef þessi nálgun gerir mig að 101-rottu, þá skal ég glaður taka þann skell. Svo getum við rætt það síðar hvort ég hafi raunverulega unnið vinnuna mína verr eða betur en sírúntandi þingmaðurinn.“
