Tónlistarkonan Sólborg Guðbrandsdóttir var að gefa út lag og myndband við það. Lagið heitir Skies in paradise, og er hennar fyrsta lag. Okkur á Bleikt lék forvitni á að vita ýmislegt um þessa tvítugu tónlistarkonu og fengum hana til að svara nokkrum spurningum.
Að mínu mati er tónlist eitt það magnaðasta í þessum heimi. Hún getur haft alls konar áhrif á mann og hjálpað manni á erfiðum stundum. Ég leita mikið í tónlist til að líða betur og hún hefur alltaf verið stór partur af mínu lífi. Ég ólst mikið upp í kringum tónlist og hef síðan ég var lítil sungið með tvíburasystur minni. Til að vera smá væmin þá veit ég ekki hvar ég væri í dag ef ég hefði ekki geta leitað til tónlistar. Besta tilfinning sem ég hef upplifað hingað til er adrenalínið sem fylgir því að standa upp á sviði fyrir framan fullt af fólki og syngja fyrir það og vonandi fæ ég að gera meira af því í framtíðinni.
Ég byrjaði ekki að semja tónlist sjálf fyrr en í byrjun þessa árs þó ég hafi lengi verið í kringum tónlist. Ég er minn harðasti gagnrýnandi og taldi mér alltaf trú um að ég gæti ekki samið mitt eigið efni. En svo þegar maður fer að semja í kringum eigin tilfinningar og tjá sig heiðarlega í gegnum tónlistina fer allt saman að virka. Það fylgir því rosalega mikil útrás að geta sagt og sungið nákvæmlega það sem þú vilt í þínum eigin lögum.
Mig er lengi búið að langa að gefa út eigið efni og fannst kominn tími til þess núna. Ég átti þetta lag til frá því fyrir nokkrum mánuðum síðan og ákvað að kýla bara á þetta núna og er mjög sátt með útkomuna. Það eru líka fáar stelpur á Íslandi að gefa út rapplög og vonandi verður þetta lag hvatning fyrir einhverjar stelpur til að láta vaða, hafi þær áhuga á því að rappa. Við erum nefnilega ekkert síðri en strákarnir þó við fáum ekki jafnmikla athygli. Ég er þó mun meira að syngja heldur en að rappa og næstu lög verða örugglega í samræmi við það.
Lagið fjallar um það að komast yfir ástarsorg, að leyfa ekki einhverjum öðrum að segja þér að þú sért ekki nógu góð og stefna langt í lífinu. Ég held að flestir hafi upplifað það einhvern tíma að líða eins og þeir séu ekki nógu mikið svona eða nógu mikið hitt, miðað við allt sem samfélagið ætlast til af okkur. En málið er bara það að það eina sem skiptir máli í þessu lífi er að gera það sem gerir mann sjálfan hamingjusaman. Við komumst víst ekki langt áfram óhamingjusöm, svo mikið er víst. Ég samdi þetta lag þegar ég var frekar langt niðri og mér finnst magnað að sjá það núna, nokkrum mánuðum seinna, hvað eitthvað sem olli mér vanlíðan þá veldur mér í dag mikilli hamingju í gegnum þetta lag.
Ég hlusta mikið á John Mayer og finnst einhvern veginn allt sem hann gefur út gott. Hann lætur mér alltaf líða vel þegar ég hlusta á hann. Það er magnað að fylgjast með jafn miklum listamönnum og honum. Maður horfir á hann spila og finnur bara hvað tónlist er honum mikilvæg og hvað hann bókstaflega lifir fyrir hana. Tónlistarmenn sem hreyfa almennilega við manni eru ekki á hverju strái og það eru einmitt fallegustu listamennirnir. Ekkert endilega þeir sem ná að syngja flóknustu slaufuna eða hæsta tóninn, heldur þeir sem skilja mann eftir með eitthvað til að hugsa um. Gott dæmi um það er sigurvegari Eurovision í ár, Salvador Sobral. Fyrsta og líklega eina skiptið sem græt yfir Eurovison flutningi.
Einn af þeim tónlistarmönnum hér á landi sem ég lít mikið upp til er án efa Jóhanna Guðrún Jónsdóttir, söngkona sem ætti að vera löngu orðin heimsfræg. Hún, og einnig kærasti hennar, Davíð Sigurgeirsson, eru dæmi um tónlistarmenn sem gera mig alltaf orðlausa. Þau eru algjörir töframenn.
Ég er á fullu að semja meira efni og mun reyna eftir bestu getu að gefa út fleiri lög á næstunni. Svo verður maður bara að bíða og sjá. Draumurinn er auðvitað að geta unnið við tónlist alla daga, en það kemur víst ekki hlaupandi til manns. Þegar maður leggur hart að sér skilar það sér margfalt til baka og það er það sem ég mun gera á næstu mánuðum.