Ástríður Thorarensen stendur við hlið manns síns Davíðs Oddssonar í kosningabaráttu hans til embættis forseta Íslands. Í viðtali ræðir hún meðal annars um árin með Davíð, forsetaframboðið, pólitík, hatursumræðu og gildin í lífinu.

Hér á eftir fer stutt brot úr viðtalinu, sem lesa má í heild sinni í helgarblaði DV

Leiðist ekki í hjónabandinu

Þú ert búin að vera í góðu hjónabandi í rúm fjörtíu ár. Hefur einhvern tíma komið þreyta í sambandið?

„Nei, það hefur ekki gert það. Ég á svo óskaplega skemmtilegan mann að mér leiðist ekki í hjónabandinu. Við höfum verið svo gæfusöm að vera sátt og ánægð með hvort annað. Það hefur aldrei verið barátta á milli okkar, við höfum alltaf verið samstiga. Ég hef séð um ákveðna hluti sem hann hefur ekkert vit á og hann hefur séð um það sem ég hef ekki hundsvit á.“

Hefurðu alltaf verið sammála honum í pólitík og hefurðu verið sammála öllum helstu ákvörðunum hans?

„Já, ég tel mig geta sagt að svo sé. Ég fylgist með þjóðmálum og kynni mér þau vel en hef lagt mig fram við það að hafa pólitískt argaþras ekki hér inni á heimilinu. Meðan Davíð var í sínum ráðherraembættum þá var það ekki þannig þegar hann kom heim að ég yfirheyrði hann yfir kvöldmatnum um hin ýmsu mál sem hann var að sinna. Eitt af því sem á kannski þátt í því að gera hjónabandið svona gott er að heimilið er ekki pólitískur fundarstaður. Þar þarf Davíð ekki að sitja fyrir svörum.“

Hann hlífir ekki andstæðingum sínum, er óvæginn við þá og þeir hlífa honum ekki og eru óvægnir við hann. Hvernig tekurðu harðri og stundum ómálefnalegri gagnrýni á hann?

„Þú segir að hann sé óvæginn og andstæðingar hans sömuleiðis. Ég myndi setja spurningarmerki við það að hann sé óvæginn. Hann lýsir sínum skoðunum og stendur við þær. Ég vil ekki líkja saman þeim munnsöfnuði sem hefur verið hafður um hann eða það sem hann hefur sagt um pólitíska andstæðinga.

Í sambandi við óvægna umræðu í hans garð þá er ég þeirrar skoðunar að fólk eigi að hafa fullt málfrelsi og tjáningarfrelsi. Auðvitað undrast ég stundum það hvað aðrir láta út úr sér. Það er líka mín skoðun að það sem menn segja um aðra lýsi þeim sjálfum best. Stundum hef ég verulega vorkennt þeim sem láta út úr sér mesta óþverrann.“