Solskjær er eitt af stóru nöfnunum í enska boltanum enda lék hann með Manchester United í ellefu ár og það á þeim tíma sem veldi Alex Ferguson reis hvað hæst, bæði á Englandi og í Evrópu. Eggert Skúlason hitti þennan glaðlega og unglega þjálfara í Molde á björtum sumardegi. Umræðuefnið var fótbolti. Evrópukeppnin og möguleikar íslenska landsliðsins á að komast upp úr riðlinum og einnig var rætt um Ole Gunnar og hápunktana hjá United.

„Ég vissi alltaf að þegar við vorum undir eða ef staðan var jöfn, þá myndi ég koma inn á seint í leikjunum. Ef við vorum 1–0 yfir vildi hann ekki breyta. Ef við vorum 2–0 yfir vissi ég að ég fengi að spila síðustu 15–20 mínúturnar. Ég var alltaf inni í hans plönum og ég vissi að ég fengi að spila marga leiki á tímabilinu þó að ég væri sjaldnast að byrja. Ferguson elskaði mig og vildi hafa mig í hópnum. Ég fann það alltaf.“

Þú átt nú nokkur augnablik sem íþróttasagan geymir.

„Já, leikurinn gegn Bayern er klassískur. En ég man að í átta liða úrslitum spiluðum við gegn Milan og ég kom ekki inn á eina sekúndu. Í undanúrslitum mættum við Juventus. Það var sama staða. Ég spilaði ekki eina sekúndu. Svo var það í hálfleik í úrslitaleiknum að ég sá að Ferguson var að ræða við Sheringham sem líka sat á bekknum. Ferguson sagði við hann: „Ef við skorum ekki ekki eftir fimmtán til tuttugu mínútur þá skipti ég þér inn á.“ Sheringham hitaði upp og kom svo inn á. Þá varð ég reiður og virkilega fúll. Sheringham var búinn að skora einhver fimm mörk en var búinn að setja sextán. Ég hugsaði með mér: Hvað er að, af hverju skiptir hann mér ekki inn á. Ég fór að hita upp fyrir framan Ferguson og reyndi að ná athygli hans. Ég þoldi ekki að hann skyldi horfa framhjá mér í þessari stöðu. Svo skipti hann mér loks inn á og flestir þekkja framhaldið.“