„Þetta er handan siðferðis. Ákvörðunin er tekin í algjöru vonleysisástandi.“
Kristian Guttesen heimspekingur og ljóðskáld sendi eiginkonu sinni skilaboð og sagði henni að hann hefði tekið ákvörðun um að deyja. Hann kynnti sér hvernig ætti að hnýta hengingarhnút. Þegar hann var að leita að krók vaknaði rúmlega eins og hálfs árs gamall sonur hans og bjargaði þannig lífi hans. Þetta átti sér stað í desember síðastliðnum.
Kristian greinir frá því í samtali við Stundina að hann hafi lengi glímt við þunglyndi. Hann segir:
„Þegar þunglyndið hellist yfir mig þá upplifi ég það nánast líkamlega. Það er erfitt að útskýra það fyrir fólki sem hefur aldrei verið þunglynt, en ég á beinlínis erfitt með að hreyfa mig. Ég verð líkamlega máttlaus og megna varla að færa mig úr stað, ekki að horfa framan í aðra, tala eða hugsa.“
„Þetta er handan siðferðis. Ákvörðunin er tekin í algjöru vonleysisástandi.“
Kristan safnar nú fyrir tveimur ljóðabókum á Karolina Fund og fjallar önnur þeirra um hvernig það sé að takast á við þunglyndi og sjálfsvígshugsanir. En Kristian tjáði sig við DV fyrir skömmu:
„Það hefur lengi verið draumur minn að gefa út tvær bækur á sama tíma og segja má að reynslan af söfnuninni í fyrra, sem í allan stað var jákvæð og hvetjandi, hafi blásið mér kjarki í brjósti.“ Bækurnar, sem nú er von á, nefnast Englablóð og Hendur morðingjans.
Kristian greinir frá því að hann hafi fljótlega ákveðið að leita sér hjálpar á Landspítalanum. Þá segir hann að glíman við þunglyndi endi í raun aldrei. Það fylgi manni á leiðarenda. Á öðrum stað segir Kristian að erfitt sér að ræða þessa reynslu en það geri honum gott.
„Það munaði mjög litlu að ég væri ekki hér, að skoða hlutina frá þessu sjónarhorni. Þetta er mjög skrítin tilfinning og ég fæ hálfgert áfall þegar ég átta mig á þessu.“
TIL AÐ GÆTA
þú ertsofandi engill sólufegriátján nyrstu eldborgirnartuttugu og eitt stjörnuhrap
sofðusvona í hundrað ár og égverð hérna enn til að gæta þínþegar sólarskipin sökkva
jafnvelþegar sprengjurnar hljóðnaverð ég hérna til að gætaþín og hrekja vættir burtu
og vígreifasofðu engillinn minn í nóttá meðan nákaldir níðingarráfa um meðvitundarlausir
sofðusvona í þúsund ár og sjáðuátján nyrstu eldborgirnartuttugu og eitt stjörnuhrap
slokkna og skína eins og þú
(Úr bókunum:Litbrigðamygla, 2005;Eilífðir – Úrval ljóða 1995–2015, 2015)
Kristian bætir við að nauðsynlegt sé að opna umræðuna um þessi mál. Þá sé það styrkur að deila reynslu sinni. Þannig finnur einstaklingurinn að hann burðist ekki einn með sína erfiðu reynslu. Einnig geta ólíkar aðstæður legið að baki ákvörðun um sjálfsvíg. Stundum sé það framkvæmt af vandvirkni og þaulskipulagt en einnig getur verið um skyndiákvörðun að ræða tekna í bræðikasti með skelfilegum og óafturkræfum afleiðingum. Að hans mati er þó ekki hægt að tala um ákvörðunina um sjálfsvíg á siðferðislegum nótum eða segja til um hvort sú ákvörðun hafi verið rétt eða röng.
„Þetta er handan siðferðis. Ákvörðunin er tekin í algjöru vonleysisástandi.“
