,,Það var frábært að byrja tímabilið svona, á tveimur mörkum og góðum sigri. Það er bara frábært,“ sagði Sveinn Aron Guðjohnsen, tvítugur framherji Breiðabliks þegar blaðamaður settist niður með honum á Kópavogsvelli í vikunni. Hann skoraði tvö mörk í sigri Blika á ÍBV í fyrstu umferð Pepsi-deildarinnar. Stundum hefur hann verið þekktari fyrir að vera sonur Eiðs Smára Guðjohnsen, slíkt tal á ekki við lengur, hann er auðvitað sonur hans en hann er nú að skapa sitt eigið nafn í íslenskum knattspyrnuheimi, hann fer áfram á eigin verðleikum og allt tal um föður hans og afrek hans eru óþarfi, með hæfileiks Sveins eru honum allir vegir færir.
Sveinn ólst upp erlendis, fyrst í London og síðan í Barcelona með stuttu stoppi í Grikklandi. Hann ákvað að flytja heim til Íslands 17 ára gamall, hér eru vinirnir og hér virðist honum líða best. Hann gekk í raðir Breiðabliks síðasta sumar eftir fá tækifæri hjá Val.
„Það var frábært að fá traustið í fyrsta leik, ég var talsvert á bekknum á undirbúningstímabilinu en var samt alveg að skora. Ég kom með sjálfstraust inn í mótið, geggjað að fá traustið frá þjálfaranum og liðinu. Þetta fyrsta heila undirbúningstímabil með Blikunum var mjög fínt, það er geggjað að vera inni í Fífu yfir veturinn. Frábær aðstaða hérna, mér líður mjög vel í Breiðabliki. Ég er mjög ánægður hérna, mjög ánægður með þennan hóp hérna. Þetta eru mjög skemmtilegir strákar, mjög gaman að spila fótbolta með þeim. Ég tel alveg að við getum gert eitthvað í sumar, það eru mikil gæði í þessu liði. Við höfum allir trú á hver öðrum, við spilum ekki fyrir okkur sjálfa, við spilum fyrir hver annan og höfum gaman af því að spila saman. Það er gott, ég hef mikla trú á því að við getum gert eitthvað.“
Hefur lært að spila sem framherji
Við byrjum á að ræða um hvar Sveini líður best innan vallar, hann hefur oftar en ekki spilað sem kantmaður en í dag horfir hann á sig sem framherja og á því eru Ágúst Gylfason og Guðmundur Steinarsson, þjálfarar Breiðabliks. ,,Ég veit ekki alveg af hverju ég fór að horfa á mig sem framherja, á tímabili leið mér betur á hægri kantinum. Þar sem ég fékk ekki mann í bakið, heldur fékk að snúa og keyra á menn. Síðan fór ég að læra að fá boltann með mann í bakið, sem Gústi Gylfa og Gummi Steinars hafa hjálpað mér mjög mikið með. Þá fór mér að líða bara betur sem fremsti maður, þetta er allt annað en að vera úti á kanti. Maður er alltaf fyrir framan markið, það er geggjað. Það voru ekki bara mörkin í þessum fyrsta leik sem ég var ánægður með, líka bara hvernig ég var að fá boltann í lappir og koma honum frá mér. Ég var mjög ánægður með frammistöðuna hjá okkur öllum í þessum fyrsta leik.“
Ólst upp í stærsta félagi í heimi
Átta ára gamall fluttist Sveinn til Barcelona og fékk þá samning hjá Barcelona, þar eru ungir leikmenn teknir inn og eftir hvert tímabil er staðan skoðuð. Margir eru látnir fara og nýir leikmenn eru teknir inn. Barcelona er eitt allra stærsta knattspyrnufélag í heimi. „Það var náttúrlega alveg frábært, ég áttaði mig ekki á því hversu stórt þetta væri þegar ég var í Barcelona. Mér fannst þetta bara eins og ég væri að leika mér í fótbolta, mér leið alveg eins þarna og þegar ég var að koma heim á sumrin og æfa með HK. Mér fannst þetta svipað, ég áttaði mig ekki á því hvað þetta var stórt, sem var bara kannski betra. Ég var það ungur, það var ekki fyrr en að ég fór þaðan að ég áttaði mig á því hvað þetta var allt stórt og í raun afrek að komast þarna inn,“ sagði Sveinn og sjá má að hann horfir á þennan tíma sem frábærar minningar. Þegar hann hélt síðan heim til Íslands á sumrin lék hann alltaf með HK. Hver var ástæðan fyrir því?
„Ég bjó í Álfatúni sem er hjá Fagralundi, ég fór bara þangað því það var næst mér. Ég valdi ekkert að fara í HK, þetta var bara einfaldast. Ég fór þangað og eignaðist vini, sem varð til þess að ég var alltaf í HK bara þegar ég var heima. Maður var alltaf hrikalega spenntur að komast heim, hitta strákana og fara á þessi mót bæði í Eyjum og á Akureyri.“
Barcelona losaði sig við hann
13 ára gamall var komið að því að fá fyrstu höfnunina í fótboltanum, ef svo má að orði komast. Heimurinn getur verið harður og ungur að árum fékk Sveinn að kynnast því. „Þú labbar ekkert inn hjá Barcelona, það virkar ekkert þannig þarna. Menn eru valdir og ég var látinn fara þarna áður en við fluttum til Grikklands. Við vorum sjö eða eitthvað látnir fara á þessum tíma, svo var restin af liðinu farin bara ári seinna. Þetta byrjar mjög snemma að vera harður heimur þarna, þegar ég var átta ára þá voru allt í einu tveir leikmenn farnir þarna og ég skildi bara ekkert í því. Ef þú ert ekki að standa þig, þá er það bara þannig, þú þarft að fara. Þeir hjálpa þér samt að finna nýtt lið, ég er 13 ára þegar þeir láta mig fara. Foreldrarnir eru teknir á fund eftir hvert tímabil, ég fann það alveg á mér að þetta væri að fara að gerast. Ég var búinn að spila lítið, sjálfstraustið í núlli. Mig langaði þannig séð ekkert að vera áfram en um leið og ég fékk ekki að vera áfram þá var maður svekktur og hefði viljað það. Ég tók því alveg ágætlega, ég var ekkert uppi í rúmi að grenja í marga daga. Þetta getur verið rosalega erfitt, maður þarf að vera mjög sterkur andlega. Ég tók þessu ekkert illa, við fluttum svo til Grikklands og leið mér rosalega vel þar.“
Gott ár í Grikklandi
Frá 2011 til 2012 lék Sveinn Aron í Grikklandi áður en ferðinni var aftur heitið til Katalóníu þar sem gekk á ýmsu. ,,Ég fór frá Barcelona í AEK Aþenu, var þar í einn vetur. Ég flyt svo aftur til Spánar og fer í lið sem heitir Cornellà sem er svona þriðja stærsta liðið í Katalóníu. Ég fékk ekkert að spila þar, fór þaðan í eitthvert sveitalið bara sem var samt í sömu deild. Ég kláraði tímabilið þar og kom mér síðan þaðan í burtu. Ég fór þá í lið sem heitir Gava, þar sem fjölskyldan býr í dag, og við vorum allir þrír bræðurnir þar, það voru fínustu æfingar þar og góð aðstaða til að spila fótbolta.“
Átti ekki marga vini og flutti heim til frænku
Sumarið 2015 ákvað Sveinn að flytja frá fjölskyldu sinni á Spáni, honum leið betur á Íslandi, þar eru vinirnir og ákvað hann að flytja til frænku sinnar. „Ég var í Gava í tvö ár, liðið féll svo á seinna árinu og ég átti í smá vandræðum utan vallar. Ég átti ekki þannig séð neina vini þarna sem ég gat hitt á daginn, ég átti félaga í skólanum og í liðinu en það var ekkert meira en það. Ég heyrði ekkert í þeim utan þess, ég tók þá ákvörðun að flytja heim 17 ára. Mér fannst fínt að koma heim, ég flutti heim og bjó hjá frænku minni. Mér fannst það afar fínt,“ sagði Sveinn sem fór þá í HK, umhverfi sem hann þekkir svo vel.
„Ég var í 2. flokki þegar ég flutti heim og Þorvaldur Örlygsson, sem var þjálfari meistaraflokks hjá HK, var fljótur að taka mig upp og mér leið alltaf mjög vel í HK. Ég ákvað að vera áfram, ég skrifaði aldrei undir samning þar. Ekki að ég væri eitthvað að pæla í að fara, ég vildi bara ekki binda mig, frekar halda öllu opnu.“
Sér ekki eftir því að hafa farið í Val
Eftir frábæra byrjun í 1. deildinni sumarið 2016 vildi Valur fá Svein í sínar raðir, HK gat ekkert gert enda var Sveinn án samnings og hann steig skrefið upp í efstu deild. „Valur heyrði í pabba og mér fannst það spennandi að stíga næsta skref, við vorum í fallbaráttu í 1. deild með HK og að stíga skrefið í toppbaráttu í Pepsi-deildinni með Val. Það var mikill munur, þetta var stórt skref þá. Ég fann það strax á æfingum hjá Val, það gerðist allt hraðar á æfingum. Ég spilaði kannski ekki eins mikið og ég vildi í Val en ég sé alls ekkert eftir því að hafa farið þangað. Ég var mjög ánægður með þessi skipti, ég bætti mig mjög mikið. Síðan fannst mér að ég þyrfti spilatíma og þá kom þetta upp að fara í Breiðablik. Þetta hefur verið góður tími hérna, formið er betra, ég hef kynnst strákunum vel og hef náð að vinna mig inn í liðið. HK-vinirnir styðja mig alveg þrátt fyrir að ég hafi farið í Breiðablik, það hafa ekki verið nein sérstök skot frá þeim að hafa farið í græna liðið í Kópavogi.“
Stefnir í atvinnumennsku
Þegar rætt er við Svein er ljóst að hann fer ekki fram úr sér, lifir í núinu. Hann á sér samt þann draum, eins og allt ungt knattspyrnufólk, að fara í atvinnumennsku og þaðan hefur verið áhugi. „Auðvitað stefnir maður alltaf út í atvinnumennsku, það er samt langt í frá eitthvað sem ég er að pæla í núna. Núna er ég bara að pæla í Pepsi-deildinni og að standa mig fyrir Breiðablik, síðan sé ég bara til ef það kemur eitthvað. Ég er ekkert að spá í þetta núna, ég setti mér ekkert markmið fyrir tímabilið. Ég vil bara gera mitt besta, gera allt til þess að hjálpa liðinu að vinna leiki.“
Pælir ekki í Guðjohnsen-nafninu
Guðjohnsen-nafnið er það frægasta í íslenskri fótboltasögu, afi hans Arnór gerði það frægt og pabbi hans svo ódauðlegt. Sveinn hefur aldrei pælt í allri þessari umræðu og lætur hana sem vind um eyru þjóta. „Ég finn ekki neina aukna pressu, ég þekki ekkert annað. Ég er ekkert að pæla í þessu, ég hef lært það frá því ég var yngri að hlusta ekkert á svona tal. Þegar fólk er eitthvað að blaðra þá fer það bara inn um eyrað og út um hitt. Ég er ekkert að taka þá hluti inn á mig, ef fólk er að segja eitthvað slæmt. Ég hef aldrei pælt neitt í því að það sé einhver pressa sem fylgir Guðjohnsen-nafninu en ég get alveg skilið þegar fólk býst við miklu. Þessi umræða hefur aldrei pirrað mig, það er meira fólkið í kringum mig sem pælir í þessum hlutum.“
