„Ég hef ekki efni á því að fara í frí, ég get rétt svo greitt reikninga,“ segir Agnieszka Ewa Piotrowska en hún starfar sem strætisvagnabílstjóri. Fyrir fullt starf fær hún 260 þúsund krónur útborgaðar á mánuði.

Agnieszka Ewa segir sögu sína í meðfylgjandi myndskeiði sem gefið er út í tengslum við nýja herferð Eflingar sem ber nafnið Líf á Lægstu launum.

Í kynningartexta átaksins segir:

Verkafólk á Íslandi hefur staðið of lengi á jaðri samfélagsins. Það er kominn tími til að rödd verkafólks heyrist og líf þess og kjör verði öllum kunn. Í kjölfar verkefnisins FÓLKIÐ Í EFLINGU þar sem verkafólk segir sína sögu stígum við nýtt skref í sömu átt. Herferðin LÍF Á LÆGSTU LAUNUM dregur fram raunverulegar aðstæður fólks sem býr við þann „ómöguleika“ að lifa af lægstu launum og lykilstaðreyndir um kjör og skattbyrði launafólks.

Agnieszka segir að í rauninni sé ómögulegt að lifa af þessum launum.

„Ég þarf að borga reikninga og daggæslu fyrir barnið mitt og þegar ég er búinn að greiða það allt þá er ekkert eftir.“

„Ég byrja að vinna klukkan sex á morgnana en leikskólinn opnar ekki fyrr en klukkan sjö. Ef ekki væri fyrir kærastann minn þá gæti ég ekki unnið sem strætisvagnabílstjóri og verið líka með barn á leikskóla.“

Hún segist rétt svo eiga fyrir reikningum og helstu nauðsynjum en hún getur ekki leyft sér neinn lúxus þar fyrir utan.

„Ef ég ætla að kaupa ný leikföng handa barninu mínu þá þarf ég að horfa í hverja einustu krónu. Ég get ekki keypt ný leikföng í hverjum mánuði, ég þarf að reiða mig á verslanir eins og Góða Hirðinn og kaupa leikföng handa honum þar.“